เออ ด่าตัวเองก็ได้เหรอวะไอ้บอล!
รถของผมมาถึงหน้าผับไอ้ซัสในเวลาต่อมาซึ่งก็เย็นพอที่ผับจะเปิดแล้ว เอาความจริงผมควรจะมาตั้งนานแล้วถ้าไม่ติดว่าคนตัวเล็กข้างกายจะนั่งเล่นอยู่ตรงนั้นเป็นเวลาเกือบเย็น โดยที่ผมก็ไม่ไปไหนเพราะกลัวว่าเธอจะไม่มา
เพราะนั่นหมายถึงแผนที่ผมคิดไว้จะไม่ได้ใช้กันพอดีน่ะสิ
“เข้าไปข้างในได้ล่ะ ป่านนี้เพื่อนฉันรอตายห่าแล้วมั้ง”
“เดี๋ยวค่ะพี่บอล” เธอคว้าต้นแขนผมไว้ตอนที่มาถึงหน้าประตูผับซึ่งคนของไอ้ซัสยืนเฝ้าอยู่ เธอดึงผมให้เอียงหูลงไปหาเธอใกล้ๆ จนผมหงุดหงิดแต่ก็ทำตาม
เออ ทำไมกูต้องทำตามด้วยวะ!
“พี่บอลแน่ใจนะคะว่าหนูจะเข้าไปได้”
“เฮ้อ ที่นี่มันของเพื่อนฉัน ต่อให้เธออายุแค่สิบห้า ฉันก็พาเข้าได้ ตามมา!” ว่าจบก็คว้าข้อมือเธอเดินเข้าไปในผับซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้คงเปิดให้บริการแล้วเรียบร้อย ถึงแม้คนจะไม่เยอะมากแต่ก็พอมีให้เห็นบ้าง สายตาของผมมองไปยังมุมโต๊ะวีไอพีเห็นเพื่อนสามหน
