“ดีนะที่เลือกเอารถคันนี้มาเพราะต้องเก็บของที่ซื้อจากห้าง”
“น้องมีนโทรบอกไอ้บอลด้วยนะครับ”
“คือหนูไม่มีเบอร์พี่บอลค่ะ”
“ไม่ต้องโทรบอกหรอก ไม่สนใจถึงขนาดให้น้องออกมารอทั้งๆ ที่ตัวเองเคี้ยวหญิง ทุเรศ!” พี่โฟมดูเหมือนจะโมโหแทน จนฉันยิ้มอ่อนส่งไปให้ ทั้งสองคนบอกขอเอาของมาเก็บที่คอนโดก่อนแถมยังชวนทานอาหารด้วยกัน
“น้องมีนคิดยังไงถึงได้เอาชีวิตมาเสี่ยงกับคนอย่างบอลด้วย”
“โฟม”
“ก็มันน่าสงสัย คนอย่างบอลแบบ...” ฉันมองพี่นัมที่มองพี่โฟมอย่างนิ่งๆ “โอเค ไม่ยุ่งก็ได้ แต่น้องมีนคนอย่างบอลไม่มีทางลงเอยกับใครหรอก ผู้ชายมีอีกเยอะแยะ หาคนใหม่เถอะนะถ้าคิดได้”
ฉันยิ้มให้กับพี่โฟม ถึงพี่โฟมไม่บอกฉันก็ต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว รู้ดีว่าเขาเป็นคนยังไง เขาไม่เคยรักหรือสนใจใคร ผู้หญิงที่ผ่านมาสำหรับเขาคือหมากฝรั่งให้เขาเคี้ยวจนหนำใจ และฉันจะทนเจ็บเพื่อเขาทำไมล่ะ? คนอย่างเขาที่ไม่เคยคิดหยุด ทำร้ายฉันสารพัดเพื่อไสห
