ฉันหยิบผ้ามาคลุมปิดไว้ นึกไม่ถึงว่าตัวเองจะต้องมาวาดภาพของคนที่เกลียด แถมยังต้องวาดให้เสร็จเพราะนี่คือผลงานที่ออกมาจากความคิดของฉัน จากความรู้สึกโกรธ เกลียดและโมโห
ภาพวาดที่เกิดจากความเกลียดชัง...
หลังจากมื้อเย็นผ่านไป ฉันก็มานั่งเล่นในครัวกับป้านิ่มที่เตรียมอาหารไว้วันพรุ่งนี้ เห็นว่าพี่บอลอยากทานต้มยำทะเลและก็ขนมหวานคือลอดช่องน้ำกะทิ ฉันเลยอาสามาช่วยป้านิ่มนวดแป้ง สายตาเหลือบมองไปยังหน้าประตูครัวก็พบกับใบหน้าสวยสะดุดตาของผู้หญิงพี่บอลยืนกอดอกด้วยชุดบิกินี่สีแดงเซ็กซี่
“พี่บอลอยากทานน้ำผลไม้ ส่วนฉันอยากกินน้ำส้ม และก็คุกกี้ด้วย”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณเมไปรอที่ริมสระน้ำได้เลยค่ะ” เธอมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยที่ฉันเองก็ไม่ได้ละสายตาในการจับจ้องเธอเช่นกัน
“เธอสินะคู่หมั้นพี่บอล อายุสิบเจ็ด รีบขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ฉันมาที่นี่เพราะมาทำตามหน้าที่ของตัวเองค่ะ คุณแม่พี่บอลให้ฉันมาอยู่ที่นี่ในฐาน
