“ไม่กิน ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!” ฝ่ามือแกร่งปัดมือฉันออกจนแผงยากระเด็นไปหน้าประตู ฉันกุมมือตัวเองรู้สึกเจ็บแสบจนต้องก้มดูก็พบว่าหลังมือแดงเถือกเพราะแรงตบ
“ก็ได้ค่ะ ไม่ทานก็ได้” ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินไปหยิบแผงยาที่หน้าประตู และยกถาดถือไว้หมุนตัวออกจากห้อง รู้สึกเจ็บมือมากแถมยังเป็นข้างขวาด้วย แบบนี้คงจับดินสอวาดภาพไม่ได้หลายวันแน่ๆ เลย
“คุณมีน! ตายแล้ว ทำไมมือแดงแบบนี้ล่ะคะ ป้าบอกแล้วว่าอย่าเข้าไปๆ คุณบอลตอนนี้แม้แต่ป้ายังไม่อยากจะเข้าหน้าเลย”
“หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูคงจะเซ้าซี้พี่บอลมากไป ทั้งที่พี่บอลไม่ชอบ”
“โธ่ มานั่งนี่ค่ะ ป้าจะเอาผ้าประคบให้” ป้านิ่มเอาผ้ามาทาบหลังมือให้ฉันซึ่งแน่นอนว่ามันเจ็บเหมือนกระดูกจะหัก มือฉันกับมือเขามันขนาดต่างกันมากเลยไง ฉันเดินกุมมือตัวเองขึ้นมาบนห้องหลังจากป้านิ่มประคบมือให้ ซึ่งมันก็ยังคงเจ็บอยู่ดีนั่นแหละนะ แต่ก่อนจะได้เข้าห้องตัวเองประตูห้องข้างๆ ก็เป
