“ขอโทษที่หนูทำตัวไม่น่ารักนะคะ” ตัวน่ารำคาญพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมไหว้ลงตรงหน้าอกผม
ให้ตายสิทำแบบนี้ รักจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะ
“เธอน่ารักสำหรับฉันเสมอ” ผมพูดพร้อมลูบหัวตัวน่ารำคาญไปด้วย
“ให้ท้ายแบบนี้เดี๋ยวหนูก็งี่เง่าแน่เลย” ตัวน่ารำคาญพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมผละตัวออกจากผม
“ฉันโอเคถ้าเธอจะงี่เง่าให้เรื่องของฉัน”
เชื่อเถอะครับการที่คนนึงจะงี่เง่า ถ้าเขางี่เง่าในเรื่องของเรามันจะดีมากๆ
“พี่พายุน่ารักอีกแล้ว”
“จะถึงแล้วนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้งและขับรถออกจากปั๊มทันที
ระยะทางจากกรุงเทพถึงนครนายกไม่ได้ไกลมาก และด้วยความที่เราออกตั้งแต่เช้าทำให้รถไม่ติดมากนัก ที่แรกที่ผมจะไปก็เป็นที่ไหนไม่ได้ นอกจากวัดเพราะแม่ของผมอยู่ที่นี่ ถ้าพอจะจำได้ผมก็เคยเล่าเรื่องนี้ให้ตัวน่ารำคาญฟังแล้ว
“พามาเที่ยววัดหรอคะ” ทันทีที่เลี้ยวมาในวัดตัวน่ารำคาญก็ถามขึ้น
“พามาแม่” ผมพูดขึ้นทันที
“โอเคใช่ไหมคะ” ตัวน่ารำคาญเอื้อ
