“คุณสวยจังพิมพิชญา...”
“คนสวยก็ต้องคู่กับคนหล่อสิ แต่นี่อะไรหนวดเคราเป็นปื้นแต่งตัวยังกะจะไปฉาบปูน...”
“ไม่ต้องมาพูดมาก เดียวไปมีแฟนใหม่..ให้คนแถวร้องไห้ขี้หมูกโป่งเลย..มาๆ นั่งนี่”
ชายหนุ่มกล่าวจบก็ตบมือที่ตักแสดงตำแหน่งที่ประสงค์จะให้พิมพิชญานั่ง และหญิงสาวก็ไม่มีทีอิดอ๊อดเพราะร่างเล็กเดินตรงไปนั่งลงบนตักของศิวะอย่างว่าง่าย
“ไม่เท่าไหร่..ก็จะไปมีแฟนใหม่แล้วเหรอ? ...”
เสียงงอนจากหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มกอดร่างที่นั่งตักเอาไว้กระซับ ก่อนจะหอมไปที่แก้มนวล
“พี่พูดเล่น...รักขนาดนี้ตายก็ไม่ไปหาใหม่”
หน้าสวยยิ้มกับความรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของชายที่เธอรักจนสารเอ็นโดฟินส์ (Endorphin) หลั่งแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย และจิตใจ
“เอ๊ะ...เดียวนี้แกหัดใส่น้ำหอมเหรอ? พิมพ์”
“ก็อยากใส่บ้าง ก็นิดหน่อย..เอง”
“ก็พี่ไม่อยากหอมนี่...”
“ไม่อยากหอมก็อย่าหอม”
หญิงสาวพยายามจะลุก ในขณะที่ชายห
