แม่ทัพรั่วได้เดินข้ามธรณีประตูเข้ามาพอดี
“ข้าคิดว่าเจ้าอยู่ที่นี่ ก็เลยมาตามน่ะ” ใช้สายตามอง ฟู่หลินหลินเพิ่งจะได้เห็นเขาแจ่มชัดก็ในตอนนี้
‘อะไรของเขา หล่อบ้าเบอร์นี้’ หัวใจของนางเต้นรัว
แม่ทัพรั่วกล่าวโดยที่ไม่แม้แต่จะมองใบหน้าของนางด้วยซ้ำไป แต่ฟู่หลินหลินอ้าปากตาค้าง จะได้สามีหน้าเหมือนกับออกมาจากจอโทรทัศน์ไม่ได้
“รั่วเฉิน เจ้ามีเรื่องอันใดหรือ” รั่วฮูหยินรีบเอ่ยถามลูกชายของตนในทันที
“เปล่าขอรับท่านแม่ ลูกแค่จะมารับนาง เกรงจะทำให้ท่านแม่ขุ่นเคืองใจ อีกอย่างคือลูกมีเรื่องจะคุยกับนางสักหน่อยขอรับ” แม่ทัพรั่วตอบเสียงราบเรียบ
“ก็พานางไปสิ อ้อ... รั่วเฉิน เจ้าต้องสั่งสอนนางด้วยนะ เป็นลูกสะใภ้สกุลรั่วตื่นสายแบบนี้ น่าขายหน้ายิ่ง รู้ไปถึงไหน ๆ อายไปถึงนั่นแน่” มองด้วยดวงตาชิงชัง
“ขอรับท่านแม่” รั่วเฉินรีบโค้งก้มหัวให้กับมารดา
จากนั้นแม่ทัพรั่วก็เดินนำหน้าออกไป โดยมีฟู่หลินหลินเดินต
