ก๊อก ก๊อก
สิ้นเสียงเคาะให้สัญญาณ ชายผู้ซึ่งใบหน้าดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริง ดวงตาเรียวยาวสองชั้นหลบใน ผมสีดำขวับ รูปร่างสูงสมส่วน ดันประตูเข้ามา เขาวางกระเป๋าสัมภาระไว้ข้างบนพื้นพรมข้างเก้าอี้แล้วทรุดตัวนั่งลง ชายสูงวัยผมสีเทาปนสีดำ สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวและสายรัดกางเกงพาดยาวบ่าสองข้างจรดเข็มขัดที่เอวกับแหวนทองวงใหญ่ประดับทับทิมสีชมพูเข้มโดดเด่นบนนิ้วนางข้างขวาแลคล้ายกับก็อดฟาเธอร์หรือมาเฟียอิตาลีอย่างไงอย่างงั้น เขาถอนสายตาจากหน้าหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษในมือหันมองลูกชายก่อนจะพยักหน้ารับ แล้ววางหนังสือพิมพ์ลง
“ว่าไงล่ะแจ๊ค ซ้อมวงสวิงเสร็จแล้วหรอ”
“ครับ คุณพ่อ”
“มีธุระอะไรล่ะ ว่ามาเลย” บิดาท้าวข้อศอกบนโต๊ะ เลิกคิ้วเชิงตั้งคำถาม ร้อยวันพันปีบุตรชายไม่เคยจะมาหาเขาที่สำนักงาน
“คุณพ่อจะมี..นัดพูดคุยกับ...เฉลิมวานิชย์อ
