‘โทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจถ่ายทอดสดพิธีเปิดมหกรรมกีฬาแห่งมลมนุษย์ชาติโอลิมปิก.....’ ภาพการเดินพาเหรดเข้าสนามของเหล่านักกีฬาจากหลากหลายชาติทั่วโลก สังเกตว่าคนที่เดินนำขบวนกำลังสะบัดผ้าผืนใหญ่ที่มีสีสันสดใสแตกต่างกัน ผู้คนที่โบกไม้โบกมือให้กล้องจับภาพต่างยิ้มแย้มแจ่มใส พวกเขามีรูปร่าง หน้าตา และสีผิวไม่เหมือนกันเลย อากิระตัวน้อยในวัยห้าขวบ ชี้นิ้วเล็กๆ ไปยังจอโทรทัศน์เบื้องหน้าแล้วหันไปถามพี่เลี้ยงอย่างสงสัย
“พวกเขาถืออะไรอยู่ ผ้าผืนใหญ่ๆ ทำไมมีสีแปลกๆล่ะครับ”
“เขาเรียกว่าธงชาติค่ะ ทุกประเทศจะมีเป็นของตัวเอง ประเทศไทยมีธงไตรรงค์ไงคะ”
“จริงหรอๆ แล้วมันมีกี่ประเทศล่ะครับ”
“อันนี้ไว้เรามาหาคำตอบพร้อมๆ กันดีมั้ยคะ มีตั้งสองร้อยกว่าประเทศทั่วโลกเลย”
อากิระหยิบสมุดวาดเขียน ดินสอ ไม้บรรทัดและดินสอสีกล่องใหญ่มากองไว้ข้างก
