เหนือเฆม เล่าเรื่อง
(ต่อจากความเดิม)
“ฮ่าๆๆ ไม่แคร์ แต่ทำไมเธอถึงเสียงสั่นและเหงื่อแตกล่ะ”
โรเจอร์จับพิรุธผม เขาขยับมาใกล้ จนลมหายใจร้อนๆ รินรดตรงต้นคอ
ใจผมเต้นโครมคราม อีกทั้งกางเกงที่สวมแม่งตอนนี้มันก็เหมือนจะบางเกินไป เป้าผมทั้งพองทั้งร้อน ผมรู้เลยว่าน้ำหล่อเลี้ยงกำลังเยิ้ม กล้วยของผมดันกางเกงใน มันอยากโผล่หัวหยักดอกเห็ดสีชมพูออกมาทักทายโรเจอร์
“คุณขู่ผม”
“เปล่า...ฉันแค่ มาเรียกเก็บดอกเบี้ยที่ลงทุนไว้ ตอนนี้เธอโตพอจะใช้งานได้ ทำไมฉันถึงจะปล่อยให้คนอื่นเก็บกินล่ะ แต่เดิมก็อยากได้เธอมากกว่าโดนัท แต่นางนั่นร่านเกิน แต่สำหรับเธอ น่ารักเป็นบ้า”
ผมตัวแข็งทื่อ รวมถึงกล้วยในกางเกงด้วย มันดูเหมือนถูกกระตุ้นด้วยสายตาและท่าทางหื่นๆ ของโรเจอร์
“มะ ไม่มีทาง เลิกคิดลูกไม้ตื้นๆ หลอกผมเถอะ” ทั้งที่ปฏิเสธ แต่เสียงแม่งมันสั่น ร่างกายมีอาการแปลกประหลาดด้วย
“เดี๋ยว...ฉันไม่ได้หลอก แค่ชวนมา
