กล้วยหอมกูมันสั่น

1726 Words
กล้วยหอมกูมันสั่น เหนือเมฆ : เล่าเรื่อง ผมฉุดแขนให้ภานุก้าวตามอย่างไว และพาไปยังห้องน้ำรวมของทางร้าน “ล้างตัวหน่อยไหม เดี๋ยวกูช่วยทำให้สะอาดทุกซอกทุกมุมเลย” ภานุมองผมแล้วเอ่ยเสียงดังกว่าเดิมว่า “มึงเนี่ย สมองถ้าจะเสื่อม กูมาตัดเล็บตีน!” “เออๆ ลืมไป” ผมยกมือเกาหัวแกรกๆ แก้เก้อ และตอนนี้ภานุดูเหมือนสงสัยสิ่งต่างๆ รอบตัวอยู่ตลอด อีกทั้งท่าทางดูระวังตัวจนเกร็งไปหมด “ห้องเบอร์เก้านะ กูจะไปเตรียมตัวรอมึงอยู่ข้างใน รีบล้างตีนให้เสร็จไวๆ” “เดี๋ยว ที่นี่ไม่มีช่างเหรอ ทำไมมึงต้องเป็นคนบริการกูทุกอย่าง” ภานุถาม “อ้าว...มึงซื้อบริการกูนี่นา ค่าเข้าพันห้า เดี๋ยวตอนออกไปมึงต้องจ่ายให้กูอีกพันนึง หรือจะให้ทิปเพิ่มอีกสักห้าร้อยก็ได้ กูจะยินดีรับ” “ไอ้สัสคอปเตอร์ ทำไมกูต้องให้ทิปมึงด้วย มึงเนี่ยจะหน้าเลือดเกินไปหน่อยมั้ง” สีหน้าภานุไม่ได้ดูโกรธ ออกจะอมยิ้มด้วยซ้ำ และมันคงเห็นเป็นเรื่องขำที่ผมคอยหาเรื่องให้มันเปย์ “มึงพูดเหมือนไม่รู้ว่ายูนิคอร์นบาร์เบอร์เขาตัดผมแบบไหน” เขาหรี่ดวงตาหวานๆ มองผม มองราวกับกำลังหาเรื่องจับผิด “ฮึๆ กูพอเดาออกว่าน้ำหน้าอย่างมึงคงไม่ได้คิดพากูมาตัดผม หรือล้างส้นตีนแน่ๆ” ผมยิ้มกว้าง ก่อนตบมือเปาะแปะให้เขา แล้วเอ่ยเสียงกระเส่าว่า “เอาน่ะ ไปรอที่ห้องเบอร์เก้า ห้องนี้เงียบ แอร์เย็น และมีอุปกรณ์เพียบ!” เมื่อผมกำลังจะก้าวจากไป ภานุก็คว้าข้อมือผมหมับ และบีบเบาๆ “นะ นี่ครั้งแรกของกูนะ ที่ทำแบบนี้...มึงจะไม่ทำให้กูเจ็บใช่ไหม” ไม่รู้ภานุจะมาไม้ไหน แต่ในตอนนั้นผมอยากดึงตัวหอมๆ ของเขามากอดและปลอบให้หายกลัวเหลือเกิน “มึงอย่าป๊อดสิวะ คนอย่างกูไม่มีวันทำให้มึงเจ็บแน่ๆ อีกอย่างถึงกล้วยหอมกูจะใหญ่ แต่เรื่องแบบนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไปเว้ย ที่สำคัญขีดเส้นใต้ตัวโตๆ ไว้เลย ถ้ากูได้เย็บมึงแล้ว กูจะดูแลเมียคนนี้อย่างดี” ภามุยิ้มเย็น ก่อนยื่นมือยาวๆ ของเขามาตบที่หัวผมเต็มแรง “ไอ้ห่า สมองมึงมีแต่เรื่องเชี่ยๆ ที่กูหมายถึงครั้งแรกเนี่ย คือการให้คนอื่นตัดเล็บตีนโว้ย กูเสียวและจั๊กจี้ อีกอย่าง ห้ามทำให้กูเจ็บ หรือเลือดออก ไม่งั้นกูเอามึงถึงตาย” ผมลูบหัวตัวเองป้อยๆ ทั้งเจ็บ ทั้งอาย แต่คนหน้าด้านอย่างผม เมื่อหลอกภานุมาได้แล้ว มีเหรอจะแค่ตัดเล็บตีนให้เขา อยากน้อยได้เล่นจ้ำจี้กันสักนิด ก็ถือว่าคุ้มค่า “เอาละ กูว่ามึงเข้าไปในห้องซะ เดี๋ยวเรื่องที่เหลือกูจัดการเอง แค่ทำตัวเป็นลูกค้าที่ดี จากนั้นกูจะปรนนิบัติมึงแบบเกรดพรีเมี่ยมเลย” เมื่อผมเอ่ยจบก็ผายมือให้ภานุเข้าไปในห้องเชือดเบอร์เก้า ห้องที่มีไว้บริการมากกว่าการตัดผม! ภายในห้องมีกระจกบานใหญ่ เก้าอี้นั่งสำหรับตัดผม อุปกรณ์พร้อม และอีกฝั่งที่มีม่านบังตาเป็นเตียงสระผม “นั่งสิ เดี๋ยวกูจัดการให้มึงทุกอย่างเอง” ผมบอกภานุ เขาพยักหน้าให้ผมและทำท่าผ่อนคลาย ไอ้นมเด้งหลับตาพริ้มมองเห็นแพขนตางอนยาว ผู้ชายอะไรสวยจัด แต่ไม่ได้มีความตุ้งติ้งเหมือนไอพ่นน้องชายฝาแฝดของผม ทุกอย่างลงตัว หล่อแบบคุณชายร้ายๆ ซึ่งเขาทำให้ผู้หญิงทั้งโรงเรียนกรี๊ดจนคอหอยแทบแตกมาแล้ว ผมมองภานุอีกเกือบหนึ่งอึดใจ ก่อนหายออกไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าสำหรับงานบริการ ผมเดินเข้าไปยังตู้ล็อกเกอร์ เห็นเฮียผากับพนักงานคนอื่นกำลังยืนคุยกันอยู่ ผมยกมือไหว้เฮียผา และเขาพยักหน้าหงึกๆ รับ ก่อนเอ่ยเสียงห้าวๆ ว่า “ช่วงนี้มึงทำอะไรระวังหน่อย เรื่องหาลูกค้าหัดแหกตาดูให้ดีๆ ไอ้หมาต๋า (ตำรวจ) มันส่งสายมาป้วนเปี้ยนถิ่นเราเยอะแยะไปหมด กูได้ยินว่าเด็กโรงเรียนมึงมีข่าวงามไส้อยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้าให้ดีอยู่ให้ห่างๆ ไว้นะไอ้เตอร์ อย่าเสือกแกว่งตีนหาเรื่องล่ะ” ผมยิ้มอย่างเข้าใจ ก่อนตอบเฮียผา “มันไม่เกี่ยวกับผมสักหน่อย พวกนั้นเล่นส่งของในโรงเรียน แล้วมีเด็กโง่ๆ ซื้อไปใช้ และดันอัดคลิปลงเน็ต” เรื่องพรรค์นั้นผมไม่ยุ่งหรอก มันเป็นคดีของพวกใช้ยาปลุกเซ็กซ์เกินขนาด จนกลายเป็นข่าวให้เสียชื่อ มันไม่มีทางเกิดกับผม สำหรับผมไม่ต้องกระตุ้นด้วยของอย่างนั้นแน่นอน เพราะฟิตปั๋งทุกวัน “เห็นมีลูกค้า มึงจะดูแลลูกค้าเองเหรอ” “แหงละเฮีย ผมหามาเองนี่นา อีกอย่างคนนี้ผมหวงด้วย” เฮียผาหรี่ตามองผม ท่าทางเหมือนกำลังจับพิรุธบางอย่าง “มึงรู้กฎใช่ไหม ฉะนั้นทำอะไรให้มันเบาๆ กูไม่อยากไปเคลียร์ที่โรงพัก ครั้งที่แล้ว มึงก็ทำงามไส้จนกูต้องแก้ตัวให้ไม่น้อย” เฮียผาเตือนผม ต้นเดือนก่อนผมคว้าลูกค้ามาจากสวนสาธารณะ เป็นชายอายุยี่สิบตอนปลายท่าทางสุภาพ แต่พอเข้าห้องตัดผม มันเสือกทำเรื่องเชี่ยๆ ด้วยการขออมนิ้วตีนผม และยังไม่จบเพียงเท่านั้น มันบอกให้ผมใช้เข็มขัดฟาดใส่หลัง แหงละ ผมไม่ยอมทำตามเพราะมันดูไม่ใช่สิ่งที่เด็กอายุสิบแปดเช่นผมพึงกระทำ ดีที่เฮียผาเข้ามาเคลียร์ แต่ผู้ชายคนนั้นดันมีหน้าที่การงานใหญ่โต เป็นพวกสวมเครื่องแบบ มันเลยพยายามโยนข้อหาต่างๆ เพื่อให้ผมเข้าไปนอนในห้องขัง “แหม ครั้งนี้ไว้ใจผมเถอะ ตามเต๊าะมาตั้งเกือบสองเดือน เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง” ผมเอ่ยจบก็เดินเข้าไปที่ตู้ล็อกเกอร์ของตัวเอง เป็นตอนนั้นที่เห็นว่าเด็กใหม่ของร้านยืนแก้ผ้าโทงๆ ไอ้เชี่ยนั่นอวดหนอนในฝักของมัน ผมไม่ได้อยากมองสักนิด แต่มันทำเป็นเดินมาจับของนู่นนั่นนี่ให้วุ่นวายไปหมด และพยายามเอาหนอนที่เริ่มชี้ขึ้นฟ้าสีเนื้อตัวผม “มึงตั้งใจทำอะไรวะ” ผมถามอีกฝ่าย ไอ้ตัวจี๊ดนี่ชื่อ จอส มันสูงกว่าผมเล็กน้อย มีเคราหร็อมแหร็มที่พยายามทำให้ตัวเองดูแมน และเท่ แต่เอาจริงๆ ผมว่าแอบสาวสะบัด โดยเฉพาะยามเจอผู้ชายหล่อๆ “กำลังเก็บสบู่มั้ง” ไอ้หน้าขาวคิ้วโก่งพูด ท่าทางมันเอาเรื่องไม่น้อย แต่ตอนนี้สิ่งที่กำลังจะดูขี้โมโหเกินหน้าเกินตามันก็คือหนอนของมันที่แกว่งไปมา ตรงปลายหัวหยักของมันเริ่มโผล่ออกมาจากฝักเหมือนจงใจอ่อยผม “เอามันไปไกลๆ กูนะโว้ย ไม่งั้นมึงเจอกูกระทืบให้หดกลับกลายเป็นจิ๊มิแน่” ผมไม่ได้ขู่ แต่บอกมันให้เข้าใจว่าผมไม่ชอบให้ใครมาวอแว โดยเฉพาะพวกที่อยู่ในร้านด้วยกัน “ทำยังกับว่ามึงไม่สนใจ” จอสเอ่ยแล้วมองผมด้วยสายตาโคตรหลอน ดูหื่น ดูอยากกินผมสัสๆ “ฮ่าๆๆ ของกูใหญ่กว่ามึงด้วยซ้ำ ถ้ามึงยังไม่เลิกอวด เดี๋ยวกูจะให้น้องยักษ์ฟาดปากมึงเดี๋ยวนี้” เด็กใหม่แทนที่จะโกรธ กลับทำปากเหมือนกำลังโม้ค[1]น้องชายผมอย่างเอาเป็นเอาตาย จอสทำให้ผมหัวเสีย ผมเลยเงื้อง่าหมัดขึ้น อยากตะบันหน้ามันเหลือเกิน ผิดแต่ตอนนี้ผมต้องรีบไปดูแลภานุ จึงผ่อนลมหายใจออกแรงๆ ก่อนเปลี่ยนไปแสดงศักยภาพของตัวเองด้วยการถอดกางเกงบ็อกเซอร์ออกต่อหน้าเด็กใหม่และช่างตัดผมอีกสองสามคนที่ยืนอยู่แถวนั้น “โอ้...ยูนิคอร์นของไอ้เตอร์มันโค้งสวยจริงๆ สมแล้วที่ยืนหนึ่งในร้านตอนนี้” เสียงของใครบางคนเอ่ยขึ้น และมันสร้างความภูมิใจให้ผมอย่างเชี่ยๆ ผมออกมาจากตู้ล็อกเกอร์ พร้อมชุดผ้ากันเปื้อนหนังและกางเกงขาสั้นสีดำ มันสั้นติดกล้วยและโชว์ขาอ่อนที่มีกล้ามเนื้อแน่น เป็นชุดของพนักงานยูนิคอร์นบาร์เบอร์ เมื่อเข้าไปในห้องตัดผม ภานุก็มองผม มองคล้ายกำลังคิดอะไรไม่ดีอยู่ในหัวแน่ๆ “มึงแต่งตัวเชี่ยอะไร?” “ก็ตอนนี้ทำหน้าที่พนักงานร้าน กูต้องทำตามกฎ” “กฎบ้าบอของมึงเนี่ย โคตรอนาจาร” เขาโวยเสียงดัง จนผมต้องรีบเอามือไปปิดปากเขาไว้ และเขาพยายามแกะมือผมออก เป็นตอนนั้นที่เราทั้งสองคนโคตรใจสั่น เนื้อตัวเขาหอมๆ ร่างกายมีกล้ามเนื้อสมส่วน ผิวขาวอมชมพู ผมแทบอยากซุกจมูกกับซอกคอมัน และขบติ่งหูสีชมพูระเรื่อพอให้หายมันเขี้ยว “เป่าเปา ตอนนี้มึงรู้สึกเหมือนกูไหม” ผมยอมรับว่า ทนไม่ไหว จึงเอ่ยปากถามภานุอย่างหน้าไม่อาย “รู้สึกเชี่ยอะไร” เสียงเขาฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ด้วยมือผมยังปิดปากอยู่ “กล้วยหอมกูมันสั่นวะ มีน้ำเยิ้มตรงปลายหัวด้วย” ดวงตากลมโตสีดำสวยของเขาจ้องผมเขม็ง ตอนนั้นน้ำลายเขาเริ่มไหลออกมาจนซึมฝ่ามือผม พลอยให้ความหื่นผมพุ่งสูงขึ้นไปอีก และเหงื่อของเขาที่เกาะพราวอยู่บนหน้าผาก มองยังไงก็ยั่วเย็บผมอย่างที่สุด “เอามือออกก่อนซีวะ” เขาว่าเสียงอู้อี้ จากนั้นก็หยิกสีข้างผมแรงๆ กระทั่งผมเอามือออกจากริมฝีปากสวย เราทั้งคู่ก็ยังมองหน้ากันอยู่อย่างนั้น และมันเป็นโมงยามที่โคตรโรแมนติก [1] Blowjob การสำเร็จความใคร่ให้ผู้ชายด้วยปาก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD