Palunok, Ninang Lynne

Lynne’s POV  “Kainis ka alam mo ba?!” mariing sita ko sa kanya at tinusok-tusok ko ang likuran niya. Pero ang hudyo walang pakialam. Hindi man lang siya lumingon! Ang rude niya ha! “Manhid lang?” asik ko pa sa kanya. Pero wapakels pa rin ito. Naghe-head bangs pa. Tinusok ko siya ang tagiliran niya nang bigla siyang napatalon at nabitawan ang phone nito. “What the f**k!” Malakas niyang sigaw. Galit na galit. “Oops! Sorry but not sorry!” pero nanlaki ang aking mga mata nang durog ang phone niya. Cracked ang screen! Nagkanda lasog-lasog na iyon na akala mo dinaanan ng pison. Mamahalin pa naman iyon. Napatakip ako ng aking bibig! Patay! Wala akong pambayad. “Why the hell did you do that for?” Tanong nito at nanlilisik ang mga matang ipinukol niya sa akin. Sabay dampot ng wasak nitong telepono. “Ang alin naman ginawa ko sayo, ha? Makapag bintang ka! Nakatayo lang ako dito? Ang sama ng ugali mo! Kita mo ba? Kita mo to? Ang bigat nang dala ko tapos pinagbibintangan mo ako! Antipatiko ka!” Gusto kong palakpakan ang aking sarili sa katapangan ko ng wala sa lugar. “Kung hindi mo ako kiniliti sino? Alangan namang multo?” bwelta niya sa akin. “Hoy! Mamang masungit walang multo! Sa laking bakulaw mong iyan takot ka sa multo? Besides tanghaling tapat ngayon may multo? Sa gabi lang iyon lumalabas at nanggagapang!” bulyaw ko sa kanya. Nang marealize ko ang hitsura niya. Dominic? “You little witch!” Duro niya sa noo. Gusto ko siyang bigwasan kaso may dala akong sobrang bigat. “Maganda naman at matalino pa, kahit witch!” pang aasar ko sa kanya. Madilim na ang mukha nito. Anytime baka lapain ako. Buti sana kung sa kama masarap pero kayang-kaya niya akong tirisin na parang kuto. Sakit na ang leeg ko kakatingala sa kanya dahil sobrang tangkad niya parang kapre. “Who told you na maganda ka? May mata ba sila? Para kang dwarf yang height mo!” Ouch! sakit para akong bubwit sa mga mata niya! “Wow, ha! Ang sabihin mo kapre ka lang hindi normal yang height mo para kang giant! Antipatiko na bastos pa!” Mas tinaasan ko na ang aking boses kesa sa kanya. Wala akong pakialam kung nakakakuha na kami ng atensyon. “Me? Bastos at antipatiko?” tinuro pa niya ang sarili nito. Hindi ata makapaniwala na sinabihan ko siyang bastos at antipatiko. “Hoy mamang kapre, giant, manhid! Na malaking ang katawan! Yes! Yes! Okay? Hindi ka naman talaga gentleman!” hindi ako magpapatalo sa kapreng to. Gustong-gusto ko nang banggitin ang pangalan pero hindi ko gagawin iyon! May atraso pa ang kumag na ito sa akin! “Ikaw na nga ang naka agrabyado ng kapwa! Ikaw na naka sira ng phone ko tapos ako pa ang sasabihan mo niyan? Dapat nga ipakukulong kita sa kasong libel sinabihan mo akong bastos, paninirang puri iyon! Samahan mo pa ng kasong damage to property! Nakita mo itong phone ko? Wasak!” Gigil niyang sabi! Yumukod pa siya malapit sa mukha ko. Kaya amoy na amoy ko ang mabango niyang hininga! s**t Lord galit ako dito pero bakit gusto ko na lang siyang halikan! "Ang laway mo talsikan na! Lumayo - layo ka nga nang konte baka mahalikan mo pa ako!" eskandalo kong sagot. "Kiss you? In your dreams!" mapang asar na sagot niya. “Teka nga! Sino bang may hawak niyang telepono mo, aber? Sino?” Simpleng tanong ko. Sa haba nang sinabi niya daig pa niya ang manok, putak nang putak! “Ako.” Mabilis niyang sagot. “Sino ang naka bitaw?” “Ako.” “So, sino may kasalanan?” Pinamewangan ko na siya. “Ak— What?" “Hep! Hep!” Akmang tatakpan ko ang bibig niya pero hindi ko abot dahil magkabilaan ang dala ko. Tumawa siya nang malakas, napatigil ang mga tao sa paligid namin. Parang nag slow motion ang paligid ko. Ang sarap niyang tumawa, nakakahawa, parang tumalon bigla ang puso ko. Wala na kaming pakialam kung lahat nang tingin na sa amin. Nakabuka ang bibig niya hindi nga ito nagsalita. “Bawal lumabas kahit anong letra diyan sa bibig mo! Ikaw ang may kasalanan h’wag mong ibintang sa akin!” “Next!” dinig kong sigaw ng babae. “Ako po!” Nilampasan ko siya pero ilang hakbang lang iyon nang mabilis niyang ipinulupot ang braso niya sa bewang ko. Pero nawalan ako nang balanse. Parehong nanlalaki ang mga mata namin. No! My face! Napapikit na lang ako, hinintay na tumama ang aking mukha sa semento pero isang ma-muscle na dibdib ang sumalo sa ganda ko este sa mukha. Oh, thank you Lord! My perfect face! Parang tumigil ang mundo ko. Napahawak pa ako sa chest niya. Pagkatingala ko lumukot ang mukha niya dahil ang sakit nang lagapak ng likod niya sa matigas na sahig. Pero in fairness ang gwapo niya! Yummy! Ilang segundo akong hindi umalis sa pagkakadagan ko sa kanya nang— “Ang itlog! Nabasag!” Malakas na irit! ko Napaiyak pa ako! “What the hell!” “Anong what the hell ka diyan! Kasalanan mo na naman! Ang malas ko! My gosh!” “Pwede ba get off me!” Nanlaki ang mga mata ko nang maramdaman ko ang matigas na bagay na tumutusok sa puson ko! Hindi ko alam kung paano ako mag react! Pero nakaka putang ina pero bukod sa gwapo na, mabango pa. Parang masarap makulong sa ganito katibay na dibdib. Nabitawan ko ang aking pinamili, mabilis na tumayo at napatingin sa parteng iyon sa pagitan ng hita! Anaconda o malaking batuta? Naiiyak akong pinulot isa-isa ang pinapili ko. Nanlalabo na ang aking mga mata dahil sa kakaiyak ko. “T—tulungan na kita.” Tumigil ako at pinukol siya nang masamang tingin. “Kung hindi dahil sayo, buo pa sana ang mga itlog! Wala na akong pera! Ulam ko na iyon sa buong linggo tapos binasag mo!” “S—sorry hindi ko naman alam... Oy Miss sorry na…” Hingi niya nang tawad sa akin. Humihingi nang tawad niya… “Anong silbi nang sorry mo! Basag na ang itlog ko!” Napaubo pa siya. Nang tingnan ko siya sumilay pa ang nakakalokong smile niya! Hindi ko alam kung magagalit pa ba ako kung ganito ka gwapo ang kaharap ko! “Babayaran ko na lang, Miss.” I smiled inside my head. Effective ang pag dadrama. Mas mahal naman iyong telepono niya kesa sa mga itlog ko! “Hoy Mister na antipatiko! Dapat lang!” Pasinghot-singhot na ako. “Panyo?” Alok niya sa akin. Mabilis kong dinampot iyon. Putcha pati panyo ang bango at mukhang mahalin. Ganito din kami dati. “Teka bakit ko pala babayaran eh, nabasag mo rin ang cell phone!” Sabi nito nang marealize ang basag niyang telepono! Paktay na! Run!