PROLOGUE
MABILIS ang pagtakbo na ginagawa ni Maya makapunta lang siya agad sa airport kung saan nalaman niyang aalis si Yo at hindi na babalik pa batay sa mga kakaibang sinasabi nito sa kaniya , at hindi man lang niya iyon na-realize dahil kahit sa kaniya, clueless parin siya kay Yo. Dahil sa traffic papuntang airport ay walang nagawa si Maya kundi takbuhin ang papunta doon at iniwan niya sa gitna ng traffic ang kaniyang kotse.
Hinihingal man at pinagpapawisan dahil sa layo ng kaniyang itinakbo ay dali-daling pumasok si Maya sa loob ng airport at agad na tinungo ang kaniyang mga panyapak papuntang departing area. Hindi pa man siya nakakarating doon ay iginagala na niya ang kaniyang mga mata sakaling makita pa niya si Yo, masama pa ang pakiramdam niya dahil sa pagkakasakit niya kagabi pero hindi niya iniinda mahabol lang at mapigilan si Yo na nakuha pa siyang alagaan kagabi.
At dahil sa masama parin kahit papaano ang pakiramdam ni Maya ay biglang nanlambot ang kaniyang mga tuhod na ikinawalan niya ng balanse dahilan upang mapaupo siya sa sahig at ikinatingin ng mga nakakita sa kaniya sa airport.
“Hija. okay ka lang?” pansin na tanong ng isang ginang na lumapit ka Maya upang tanungin siya na ikinalingon niya dito.
“Namumutla ka Ms. mukhang hindi maganda ang pakiramdam mo.”ani pa ng ginang na dahan-dahang ikinatayo ni Maya sa pagkakasalampak niya sa sahig na agad ikinaalalay ng ginang sa kaniya na bahagya nitong ikinagulat.
“May kainitan ang katawan mo, mukhang nilalagnat ka.”
“A-ayos lang po ako, m-may kailangan po kasi akong habulin. Sa-salamat po…”saad ni Maya na nagsimula na muling tumakbo at deretso ng nagpunta sa departure area.
Pagkarating niya doon ay agad na inilibot ni Maya ang kaniyang mga mata sa bawat tao na nasa departure area, nagpaikot-ikot pa siya upang mas mahanap si YoRi na ikinangingilid na ng luha kaniyang mga mata dahil hindi niya ito makita.
“Yo? You can’t leave me like this…hindi mo ako pwedeng iwan ng ganito! Yo?!” naluluha na hindi na napigilan ni Maya na mapasigaw dahilan upang mapunta sa kaniya ang atensyon ng mga tao sa departure area.
Parang sinasakal si Maya at hindi makahinga sa mga oras na ‘yun sa isipin na hindi na niya makikita si YoRi, nanunuya ang lalamunan niya at parang libol-libong karayon ang dahan-dahan pero lubog na lubog na tumutusok sa kaniyang dibdib sa sakit na nararamdaman niya na ikinataas ng kaniyang kanang kamay sa tapat ng kaniyang puso. Maya experience once of abandoning, her father leaved her alone without a word. She was afraid of being too attached to someone that will might abandon her, pero hindi niya napigilang mahulog at mahalin si YoRi kaya sinubukan niyang ibigay ang tiwala niya dito, pero ngayon nauulit muli ang sakit na naramdaman niya noon ng abandunahin at talikuran siya ng kaniyang ama, at mas soborang sakit ang nararamdaman niya dahil mahal na mahal niya na si YoRi at hindi niya ito kayang mawala sa buhay niya.
“Yo?!” sigaw ni Maya na hindi na napigilang mapahagulgol sa kianiyang kinatatayuan.
“You are bothering people who are here, don’t you know that?”
Bahagyang natigilan pero agad nilingon ni Maya ang malamig na tinig na nagsalita sa kaniyang likuran kung saan tumambad sa mga mata niya si YoRi na naka leather jacket at may dala-dalang carrying bag, na walang emosyon na nakatingin sa kaniya.
“W-why? B-bakit tintitingnan mo ako ng ganiyan, Yo?”pahayag na nasambit ng bibig ni Maya dahil ayaw niyang makita muli kay YoRi na tingnan siya nito na parang wala lang.
“Why are you here?” walang emosyon na tanong ni YoRi sa kaniya.
“A-aalis ka? Iiwan mo ako ng hindi mo dinederektang sabihin sa akin? Kung hindi ko pa na-realize ang ibig sabihin ng mga weird na bagay na sinabi mo, hindi ko malalaman na aali---“
“You think even you find out about me leaving and you stop me, I’ll obey you? I didn’t born just for you to order me around.”malamig na putol ni YoRi kay Maya na lumuluhang ikinatitigi nito sa kaniya.
“Hi-hindi…hindi ko kasi maunawaan bakit hindi mo sinabi sa akin na aalis ka?”
“Why would I tell you? Are you that important to me?”walang emosyon na sambit ni YoRi na lumuluhang mapait na ikinangiti ni Maya sa kaniya.
“H-huh? B-but you told me you like me before something happ---“
“It doesn’t mean I said I like you, you’ll became that important to me, Dailyn. I like you as a woman, and taking you that night is part of me as a man.”malamig na putol ni YoRi kay Maya na ikinasimula na nitong ikalakad at ikalagpas kay Maya sa kinatatayuan nito na hindi makagalaw dahil sa mga sinabi ni YoRi sa kaniya.
“B-but you sometimes sweet to me, you cared for me, and you always protect me. Sa-sabi mo ayaw mong umiiyak ako, sabi mo gagawin mo lahat para protektahan ako? B-bakit…”
“I pity you.”maikling saad ni YoRi na tumigil sa paglalakad niya pero hindi nililingon si Maya.
“Pi-pity? Na-naawa ka sa akin?”sambit na tanong ni Maya na dahan-dahan na nilingon si YoRi.
“I like you because I pity you, I like people who are pitiful and you’re one of them.”malamig at walang emosyon na pahayag ni YoRi na hindi mapigilan ni Maya ang kaniyang mga luha na bahagya niyang ikinatawa dahilan upang lingunin siya ni YoRi gamit ang walang emosyon nitong mga mata.
“May nangyari sa atin, Yo, nangyari ba ‘yun dahil lang din sa awa mo sa akin?”tanong ni Maya na sa pakiramdam niya, sa oras na sagutin ni YoRi ang katanungan niya ng sagot na hindi niya inaasahan na sabihin nito, mas ikakadurog ‘yun ng puso niya.
“No, we made fvck because you’re a woman and I’m a man.”
“W-we fvck?”ani na ulit ni Maya na pigil ang iyak na ikinalakad nito palapit kay YoRi at malakas na hinampas ang dibdib nito na hindi man lang nito ikinatinag.
“You casually said it like it was nothing pero naisip mo ba kung gaano kahalaga sa akin ang gabing ‘yun?! I did it with you kasi mahal kita, binigay ko ang sarili ko sayo kasi mahal kita, YoRi! Okay lang sa akin kahit nang inamin ko sayo ang nararamdaman ko you just answer me your words ‘you like me too’, hindi ako nag question dahil naisip ko, gusto mo din ako kahit hindi mo sinagot ng same na words ang pag-amin ko sayo, ta-tapos para sayo we just fvck?”nasasaktang pahayag ni Maya na bahagyang ikinatulak n YoRi sa kaniya palayo dito na bahagyang ikinagulat ni Maya at hindi inasahan ang ginawa nito.
“You are not a cheap woman are you? Don’t stoop down yourself because of your feelings for me, you’re looking more pitiful to me now.”ani ni YoRi na akmang tatalikuran si Maya ng hawakan siya nito sa kanang braso niya na malamig na tinging ikinabalik ni YoRi ng tingin sa kay Maya.
“You’re so stupid, unsympathetic, self-centered, heartless maniac! A cold-hearted one, bakit ginagawa mo sa akin ‘to? Bakit kailangan mong saktan ako ng ganito? Dahil ba minahal kita?”
“Dahil nakilala mo ako, Dailyn.”malamig na ani ni YoRi na ikinatanggal nito sa kamay ni Maya na nakahawak sa braso niya.
“Involving with you is my mistake, knowing you is worsen.”saad ni YoRi na pakiramdam ni Maya ay binuhusan niya ng malamig na malamig na tubig sa mga binitawang salita ni YoRi.
“What you feel for me, erase it. What happened to us, forget it. Understand?”ani ni YoRi na hindi magawang ikakilos ni Maya sa kinatatayuan niya dahil parang nanghihina siya hind ilang dahil sa sakit niya physically kundi sa mga salitang binitawan ni YoRi sa kaniya.
“Paano ko gagawin ang mga sinasabi mo? You think ganun lang ‘yun kadali? Sa tingin unloving the one you love is that easy thing to do huh? Ang bilis sabihin ‘yan para sayo pero paano ako? Naisip mo ba kung kaya kong kalimutan ka? Na kaya kong alisin ang tangnang nararamdaman ko para sayo? Sinasabi ko lagi sa sarili ko na hindi ka magiging katulad ng daddy ko na aabandunahin ako, I believe that because of what you always did for me, pero bakit ginagawa mo ‘to? Bakit ginagawa mo ang ginawa ng daddy ko sa akin? Yo naman eh!”hagulgol na iyak ni Maya na ikinapagtitinginan ng mga tao sa kanila ni YoRi na walang pakielam sa nangyayari sa kanilang dalawa.
“Look at yourself now Dailyn, you look desperate woman to me now, so stop yourself looking like that.”malamig na pahayag ni YoRi kay Maya.
“I h-hate you…”
“Yeah, that’s the good thing you must do, hate me, loath me, Dailyn.”walang emosyong saad ni YoRi na ikinapipiga ng puso ni Maya sa mga oras na ‘yun.
“Pa-paano kung may mangyari sa akin na masama? Darating ka ba para i-iligtas ako? Ililigtas mo ako diba tulad ng lagi mong ginagawa?”tanong ni Maya na deretsong ikinatitig ni YoRi sa kaniya na wala siyang makitang emosyon o mabasa lang sa mga mata nito.
“No, don’t expect that I’ll come to save you because I will not, I am not your knight fvcking shining armor, Dailyn. Not anymore.” walang emosyon na sagot ni YoRi sa kaniya na ng marinig na nila ang pagtawag sa flight ni YoRi pauwing Russia na ikinatalikod na nito kay Maya at ikinasimula ng ikalakad palayo na dahan-dahang ikinataas ng kanang kamay ni Maya upang pigilan si YoRi pero biglang nanlabo ang kaniyang mga mata habang lumalandas ang mga luha niya.
“Yo…”
Tinatawag ni Maya ang pangalan nito hanggang sa tuluyan na itong makapasok sa loob kung saan nagdatingan sina Paxton at sinubukan pang habulin si YoRi pero pinigilan sila ng mga staff kaya bahagyang nagkagulo sa loob ng departure area, kung saan nagdilim ang paningin ni Maya na akmang babagsak sa sahig ng mabilis siyang nasalo ni ToV.
“Fvck! Han she is fvcking burning with fever!”
Naririnig pa ni Maya ang boses malapit sa kaniya pero unti-unti na siyang nawawalan ng malay at ang huli nalang niyang nasabi ay ang pagtawag niya sa pangalan ni YoRi kung paanong nakikita niya ito sa dilim na unti-unting naglalaho at hindi na niya maabot.