องค์ชายฉินเสวี้ยนกงหันกลับไปทอดพระเนตรหน้าประตูห้องพระบรรทมโดยพลัน เมื่อพระองค์จดจำเสียงนั้นได้เป็นอย่างดี สายพระเนตรกระทบเข้ากับพระวรกายอวบอิ่มของเหยี่ยนฮองเฮา พระมารดาของพระองค์ทรงประทับยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้อง
“เสด็จแม่!” สุรเสียงรับสั่งถึงพระมารดาออกมาทันที
และนั่นทำให้หญิงสาวหันกลับไปมองพระพักตร์องค์ชายหนุ่มเมื่อได้ยินรับสั่งเช่นนั้น
“เสด็จแม่อย่างนั้นเหรอ... ถ้าเช่นนั้นคุณน้าผู้หญิงคนนี้ก็คือแม่ของอิ๋งไค่หรือนี่ โอ้โห... ทำไมไม่แก่เลย” เธอรำพึงอยู่ภายในใจเมื่อได้พบกับเหยี่ยนฮองเฮาเป็นครั้งแรก
เหยี่ยนฮองเฮาประทับยืนทอดพระเนตรหญิงปริศนาที่มาปรากฏอยู่ในพระตำหนักส่วนพระองค์ของพระโอรสองค์โปรด พระนางทอด พระเนตรใบหน้าสวยหวานและคมซึ้งอยู่เช่นนั้น และทรงยอมรับว่าสตรีตรงหน้าพระพักตร์งดงามอย่างยิ่งยวด ช่างมีความงามที่โดดเด่นและผิดแปลกไปจากสตรีแคว้นอื่นเสียนี่กระไร
พระนางหันกลับไปมีรับสั่งก
