เสื้อกาวน์ของหมอ พี่ขอนะคะ

บทที่ 2 คนข้างบ้าน

บทที่ 2 คนข้างบ้าน

07.13 น. ที่รีสอร์ท

หลังจากที่กังสดาลลากหมอหนุ่มรูปหล่อเข้ารีสอร์ทเป็นอันเสร็จสมอยู่หลายรอบ จนกระทั่งหลับใหลไปด้วยกัน

จนกระทั่ง เช้านี้...ร่างอวบอิ่มบนเตียง ได้ขยับไปมา พร้อมทั้งความปวดร้าวของร่างกายงาม

“อืมมมม” เสียงครางเบา ๆ ของหญิงสาวดังขึ้น ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา แต่แล้ว ความปวดหัว ก็วิ่งจิ๊ด ขึ้นสู่สมองอย่างรวดเร็ว

“อูยยย ปวดหัว เป็นอะไรเนี่ย ทำไมปวดหัวขนาดนี้ สงสัยจะยังแฮ้งอยู่ อืม ปวดฉิบ” มือสวยยกขึ้นไปกุมขมับทันที ใบหน้าสวยหวานนั้นเหยเก ก่อนจะส่ายศีรษะไปมาด้วยฤทธิ์เหล้าที่ยังค้างอยู่ ทำให้เธอปวดหัวอย่างมาก เธออยากอ้วก คิดแล้วก็โผเข้าห้องน้ำทันที

“อุ๊บ อุ๊แหวะ!” กังสดาลอ้วกจนหมดไส้หมดพุง ก่อนที่จะพิงโถชักโครกด้วยอาการของคนที่หมดเรี่ยวแรง

“อูยยย คราวหน้าจะไม่กินอีกแล้วไอ้เหล้าเนี่ย เกือบตายแล้ว” หญิงสาวค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นเพื่อจะถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ 

แต่แล้ว! เสื้อผ้าเธอหายไปไหนนี่ มือบางลูบคลำไปทั่วร่าง มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอโป๊ เหตุการณ์ของเมื่อคืนวาบเข้ามาในสมองเป็นฉากๆ ดวงตาคู่สวยของเธอลุกวาบขึ้น

ยาเซ็กซ์! ตายแล้ว เธอนอนกับใครไปเนี่ย ด้วยความตกใจ ทำให้กังสดาลรีบอาบน้ำ ก่อนที่จะห่อตัวด้วยผ้าขนหนูที่พาดไว้ที่ราว แล้วเดินย่องๆ ออกมา เพราะเธอกลัว กลัวว่าผู้ชายที่เธอนอนด้วยจะยังคงอยู่ในห้อง เพราะตอนที่เธอโผเผออกจากห้อง เธอไม่ได้มองอะไร

และเธอก็เดาไม่ผิด เขานอนอยู่ที่เตียงจริงๆ ผู้ชายคนนั้นเปลือยอก ผ้าห่มร่นมากองที่สะโพก หน้าอกที่ขาวสะอาดตา จุกนมสีชมพูอ่อน  ซิกแพคอันสวยงามของเขา ทำให้กังสดาลเกิดความร้อนวูบวาบตามใบหน้า

 หญิงสาวกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เมื่อพบว่าความหื่นหิวของเธอได้พุ่งขึ้นมา จนเธอระงับแทบไม่ทัน  ดูซิ แผงอกแกร่งของเขาช่างน่าลูบไล้เสียจริงๆ กังสดาลรีบใช้หลังมือเช็ดน้ำลายที่ซึมตรงมุมปากอย่างรวดเร็ว   อา เซ็กซี่โคตร ๆ หญิงสาวสะบัดหน้ารัว ๆ หยุดๆๆๆ เธอจะมาหื่นแบบนี้ไม่ได้นะกังสดาล เธอต้องรีบคิด และตั้งสติให้ดี ว่าจะเอายังไง จะให้เขารับผิดชอบ หรือควรจะหนี ในแบบฉบับนิยายไทย 

 ในจังหวะที่ครุ่นคิด ครูสาวคนสวยได้มองไปที่ชายหนุ่มอีกรอบ คราวนี้ตั้งสติให้ดีก่อน แล้วจ้องมองแผงอกกว้างนั้นอีกครั้ง ด้วยความไม่กระพริบ ถ้าเขามีสภาพแบบนี้ แสดงว่าเธอคงกินเขาไปแล้ว ดีไม่ดี เขาอาจจะกินเธอกลับอีกด้วย ไม่มีใครที่จะมานอนแก้ผ้าโดยที่ไม่ทำอะไรกันเป็นแน่ และนั่น เนื้อตัวของเขามีรอยแดง ๆ เป็นทางยาวอะ คงไม่ใช่เล็บของเธอขูดเอาหรอกนะ ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำ เมื่อเหตุการณ์ของเมื่อคืนไหลเข้ามาในความทรงจำเป็นฉาก ๆ แม้บางอย่างจะลางเลือนก็ตาม

หญิงสาวยกมือกุมขมับ ก่อนที่จะเดินย่องๆ เข้ามาชิดที่ริมขอบเตียง เพื่อจะดูหน้าผู้ชายที่ปล้นพรหมจรรย์ของเธอไป แต่แล้วเธอกลับตกตะลึง เพราะผู้ชายที่โชคดีได้กินเธอ เขาเป็นหมอ และที่สำคัญเขาอยู่บ้านข้างๆ ของเธอนี่เอง

“ตายโหง!” กังสดาลอุทาน ทำไมซวยซ้ำซวยซ้อนแบบนี้ เธออยากตาย หมอหนุ่มจอมดุและแสนเย็นชา แต่กลับถูกเธอกินไปแล้ว ฮือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยกวางด้วย กวางคงไม่รอด หากหมอจอมดุตื่นมาเจอเธอ เขาคงขบหัวเธอแน่

ทำไงดี หนีสิหนี อยู่ให้โง่เหรอ รีบหนีก่อนที่เขาจะตื่น  ไม่อย่างนั้นเขาคงฆ่าเธอแน่ กังสดาลรีบมองหาเสื้อผ้าก็เห็นว่ากองอยู่ที่ใต้เตียงฝั่งหมอผู้เย็นชาดั่งน้ำแข็ง เธอจึงค่อยๆ ก้าวเข้าไป แล้วรีบหอบเอามากอดไว้  แต่ต้องหาเพิ่มเพราะนี่มีแค่ชิ้นเดียว

กว่าที่ครูสาวจะหาเสื้อผ้าครบก็หอบแทบจับ เพราะกางเกงในและยกทรงของเธอ ถูกหมอหนุ่มนอนทับ กว่าจะที่เธอจะเอาออกมาได้ก็ลุ้นแทบจะขาดใจ กลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมา แล้วเธอคงจะได้เป็นวิญญาณเฝ้า รีสอร์ทนี้แน่

หญิงสาวรีบแต่งตัวด้วยความไวเหนือแสง ก่อนที่จะออกจากห้องไป เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ตัวเธอไม่มีเงินนะ เพราะกระเป๋าอยู่กับครูน้ำ และตอนนี้ เธอก็ไม่มีเงินสักบาท แล้วจะไปยังไง แล้วกังสดาลก็หันขวับมามองหมอหนุ่มรูปหล่ออีกครั้ง คราวนี้ ดวงตาคู่สวยกลับเปล่งแสงแวววาวขึ้นมา พร้อมทั้งย่องเข้าไปหาชายหนุ่มอีกครั้ง 

“หมอ ฉันต้องขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ที่เอาเงินของหมอไป  หมอเองก็อย่ามาจำเรื่องของเมื่อคืนเลยนะคะ เพราะฉันเองก็จะลืมเหมือนกัน เงินนี่ฉันขอยืมก่อนแล้วกัน ถ้ามีโอกาส ฉันจะคืนให้” กังสดาลพูดเบาๆ เมื่อเห็นกระเป๋าสตางค์วางอยู่บนหัวเตียง  เธอจึงรีบเปิดออก ก็พบว่า มีแบงค์พันเรียงกันเป็นปึกอยู่ในนั้น หญิงสาวรีบหยิบออกมาแค่ใบเดียว  แล้วก็วางกระเป๋าสตางค์ไว้ที่เดิม พร้อมทิ้งโน้ตเอาไว้ด้วย

+++ขอโทษนะคะที่เอาเงินคุณไป  แต่ฉันไม่มีเงินค่ารถกลับบ้านค่ะ ขอบคุณที่ให้ยืมนะคะ+++

จากนั้นกังสดาลก็รีบออกจากห้องด้วยความรวดเร็ว เพราะกลัวว่า เขาจะตื่นขึ้นมาเจอเธอเข้า งานนี้ ซวยของจริง

ที่รีสอร์ท เวลา 13.45 น.  

ภายในห้องนอนนั้น  ร่างสูงใหญ่ที่นอนหลับอยู่บนเตียงก็ตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ มือใหญ่ควานหาร่างนุ่มนิ่ม ของหญิงสาวคนข้างกาย ที่เมื่อคืนเร่งเร้าและอ้อนวอนเขาให้ทำแรง ๆ อยู่เกือบทั้งคืน  เธอนั้นช่างหอมหวานและยั่วยวนเขาดีจริงๆ รสพิศวาสของเธอมันตราตรึงอยู่ในทุกอณูของความรู้สึก  จนเขาติดใจ และอยากจัดหนักอีกครั้ง ก่อนจะจากกันไป แต่อย่าคิดว่า เขาจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ นะ เพราะโอกาสดี ๆ แบบนี้ ไม่ได้มีมาง่าย ๆ 

คิดได้ดังนั้น หมอหนุ่มจึงควานหาร่างอวบอิ่มของเธอทั้งที่ยังหลับตา แต่ควานหายังไงก็ไม่เจอ  คิ้วเข้ม ของเขาขมวดเป็นปมขึ้นมาทันที เธอไปไหน ทำไมไม่เจอ เปลือกตาของคริสเตียโน่จึงเปิดขึ้น

ดวงตาคู่คมกวาดมองไปทั่วห้อง ไร้ซึ่งวี่แววแบบนี้ แสดงว่าเธอคงไปแล้ว หัวใจของหมอหนุ่มวูบโหวงขึ้นมาทันที ฉับพลันดวงตาของเขาก็วาบขึ้น เมื่อรู้แล้วว่าเธอไปไหน ก็ครูสาวคนข้างบ้านเขานั่นไง ซึ่งเมื่อวานตอนเย็นเธอยังยืนมองดูเขาอยู่ที่ระเบียงห้องอยู่เลย   

"ไปไหนล่ะ เมื่อคืนยังเร่าร้อน อ้อนขอแรง ๆ อยู่เลย" หมอหนุ่มคิดอย่างชอบใจ วางแผนมานาน เมื่อสมหวังแล้ว ไม่มีวันจะให้ผู้ชายคนไหนมองเธอแน่

“หึหึ ครูหนีไม่พ้นมือผมหรอก ได้แล้วก็หนีหายแบบนี้ อย่าหวังว่าผมจะปล่อยครูไปง่ายๆ นะ” หมอหนุ่มเอ่ยออกมา พลันสายตาก็ไปสะดุดกับกระดาษแผ่นหนึ่งเข้า เขาเลยหยิบมาอ่าน แล้วก็ต้องยกยิ้มออกมา  ดวงตาคมส่องประกายวูบวาบ ด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด   

“มียืมเงินด้วย เพิ่งรู้นะ ว่าครูจะน่ารักได้ขนาดนี้ เอาเลยครู วันนี้หนี แต่พรุ่งนี้ผมตาม อยากรู้ว่าครูจะหนีผมไปได้แค่ไหนกัน” คริสเตียโน่พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ตาคมกล้านั้นมุ่งมั่นสุด ๆ 

    "ถ้าผมจะเอาครู ครูก็ไม่มีทางหนัผมไปได้ มาเป็นเมียผมซะดี ๆ"

ที่บ้านของกังสดาล

ฝ่ายคุณครูคนสวยนั้นถึงกับขนลุกขึ้นมา เธอเสียววูบๆ ที่ต้นคอ    มือบางสวยยกขึ้นลูบที่ต้นคอไปมาด้วยความหวาดระแวง หวั่นใจชอบกล  ว่าจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง

  "อะ" สะดุ้งวาบ เพราะจู่ ๆ ก็เกิดความเย็นยะเยือกที่ต้นคอ พร้อมทั้งขนลุกเกรียวทั้งแขนและคอระหง

“เกิดอะไรขึ้นอะ ทำไมถึงขนลุกได้แบบนี้นี่” บ่นกับตัวเองพร้อมทั้งลูบเบา ๆ ที่แขนเรียวผุดผ่อง แล้วทำงานต่อทันที  โดยที่ครูสาวคนสวยไม่มีโอกาสรู้เลยว่า ชีวิตอันสงบสุขของเธอที่เคยเป็นมา จากนี้มันจะไม่มีอีกต่อไปแล้ว