2
1057 Words
“ก็พี่กลัวซอเหนื่อย แค่อยากจะช่วย”
ศศิกาญจน์จ้องหน้าชายหนุ่มด้วยสายตารู้ทันและไม่ชอบใจ แต่ที่ยังไว้หน้า ไม่ด่าออกมาเพราะเกรงใจบิดาที่ให้ความรักและเอ็นดูสองคนแม่ลูกนี้มาก
ทันทีที่มือของเธอหลุดจากการเกาะกุมได้ ดวงตากลมโตก็จ้องมองพี่เลี้ยงของเธออย่างเอาเรื่อง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีพฤติกรรมล่วงเกินแบบนี้
“เขียว บ่ายนี้ คุ้มวิมานให้ไปส่งผักคะน้า กวางตุ้ง ตั้งโอ๋ อย่างละยี่สิบกิโลฯ อย่าลืมให้คนงานเอาไปส่งให้เขาด้วยนะ”
“ครับคุณณรงค์” หัวหน้าคนงานวัยสี่สิบเศษค้อมรับคำสั่งเจ้าของสวนผักแล้วเดินแยกออกไป
ในจังหวะที่นายณรงค์เผลอหันไปพูดสั่งงานกับหัวหน้าคนงานที่เดินผ่านมา กรวิชญ์ก็ได้โอกาสโน้มร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบลงไปกระซิบข้างใบหูเล็กๆ ของน้องเลี้ยงที่เขานึกอยากจะขบกัดติ่งหูสาวเจ้าเล่นนัก
“มองพี่ตาดุแบบนี้ อยากเป็นแม่หรืออยากเป็นเมียพี่ล่ะจ๊ะ น้องซอคนสวย แต่แม่พี่มีแล้ว เหลือแต่ตำแหน่งเมียที่พี่กำลังรอให้น้องซอมารับตำแหน่ง”
ดวงหน้าสวยตกตะลึง กำมือแน่น ไม่คิดว่านับวัน ปลิงสองแม่ลูกยิ่งย่ามใจ แม้บิดาจะยืนอยู่ตรงนี้ก็ตาม “ไอ้ปากสวะ”
นวลปรางหันมาเห็นดังนั้นจึงรีบแทรกเพื่อตัดบท
“หนูซอให้พี่กรเขาช่วยยกถุงผักดีกว่านะลูก พี่เขาก็แค่ห่วงหนู ไม่อยากให้ทำงานหนัก” ก่อนจะหันไปชี้ชวนสามีคุยต่อเพื่อเบี่ยงประเด็น “พี่น้องคู่นี้น่ารักน่าเอ็นดูนะคะ คุณพี่” น้ำเสียงออดอ้อนชี้ชวนให้สามีเห็นดีเห็นงามด้วยกับเธอ
“จริงอย่างที่แม่ปรางเขาว่า ซอให้พี่เขาช่วยเถอะลูก อุตส่าห์มีน้ำใจ” ผู้เป็นพ่อหันไปยิ้มหวาน เออออห่อหมกกับภรรยาใหม่ แล้วหันมาบอกบุตรสาวให้ทำตามคำแนะนำของนวลปราง เพราะไม่เคยรับรู้ว่า ลับหลัง ไอ้ลูกเลี้ยงที่ท่านวางใจคิดว่าเป็นสุภาพชนนั้น จะทำตัวเป็นหมาป่าล่าเนื้อ หาโอกาสแทะเล็มกินเนื้อสมันน้อยอย่างเธอตลอดเวลา ทว่าถึงแม้ศศิกาญจน์จะมีรูปร่างบอบบาง อ้อนแอ้น แต่กลับรู้หลบรู้หลีก หาทางเอาตัวรอดได้เสมอ
หญิงสาวถอนใจ ลอบเบะปากใส่ไอ้คนหื่นตรงหน้า
“ถ้าอย่างนั้น ซอไม่ขัดศรัทธา ฝากพี่กรทำต่อเลยละกันนะคะ ซอขอตัวไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวไปสัมภาษณ์งานไม่ทัน” น้ำเสียงแข็งกร้าวกล่าวอย่างไม่พอใจในพฤติกรรมของเขานัก
“วันนี้วันเสาร์นะซอ งานอะไรกันลูก ทำไมเขานัดสัมภาษณ์วันนี้ล่ะ” บิดาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
กรวิชญ์เห็นน้องเลี้ยงที่หมายตาจะเอามาทำเมียกำลังจะเดินหนีไปก็เกิดอาการฮึดฮัด สีหน้าเคร่งเครียด
“นั่นสิ งานอะไร ที่ไหน ทำไมพี่ไม่รู้ ให้พี่ขับรถไปส่งแล้วรอรับกลับดีกว่า ซอจะได้ไม่เหนื่อยเดินทาง” กรวิชญ์รู้ว่าผู้ชายเกือบทุกคนที่เห็นศศิกาญจน์ไม่มีทางจะไม่เหลียวมอง
“ซอไม่อยากรบกวนใครค่ะ” แล้วเบือนหน้าหนีกรวิชญ์ ดวงตาคู่สวยมองหน้าบิดาที่ทอดสายตามองกลับมาด้วยความห่วงใย
“พ่อว่าให้พี่กรเขาขับรถไปส่งแล้วรอรับกลับดีกว่านะ ซอจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”
บิดาคงไม่รู้ตัวว่ากำลังส่งเนื้อสันในชิ้นโตให้กับเสือที่กำลังอดโซ
“ซอไปสมัครงานเป็นผู้จัดการไร่มาค่ะพ่อ พอดีผู้จัดการไร่คนเก่าลาออกไป เขาจึงต้องการคนด่วน และโทร.มาแจ้งให้ไปสัมภาษณ์งานช่วงบ่ายวันนี้ค่ะ พ่อไม่ต้องห่วง ซอนัดกับแป๋วแล้ว เดี๋ยวแป๋วจะขับรถมารับ”
พอพูดชื่อลูกสาวกำนันชาญ เพื่อนสนิทของลูกสาว คนเป็นพ่อก็เบาใจ
นายณรงค์พยักหน้ารับรู้ “ถ้ามีแป๋วไปเป็นเพื่อนกัน พ่อก็เบาใจ”
“ผู้จัดการไร่แถวไหนเหรอคะ หนูซอ” นวลปรางแทรกขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ไร่กาแฟที่ลำปางค่ะ”
“ลำปางเชียว!”
เสียงกรวิชญ์แทรกขึ้นมาดังกว่าทุกคนจนออกนอกหน้า ทุกสายตาหันมามองที่เขาเป็นตาเดียว เขาจึงพูดแก้เก้อด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงเป็นใยตามประสาพี่น้อง
“ลำปางมันไม่ไกลไปหน่อยเหรอครับคุณลุง และน้องซอก็เป็นผู้หญิง ไปอยู่ไกลบ้านแบบนี้น่าเป็นห่วงนะครับ”
สำหรับศศิกาญจน์แล้ว บ้านที่แสนอบอุ่นหลังนี้ต่างหากที่เวลานี้ดูจะกลายเป็นสถานที่อันตรายที่สุด หากเธอไม่โยกย้ายพาตัวเองออกไป คงต้องตกเป็นเมียของผู้ชายที่ไม่ได้ชอบขี้หน้าในเร็ววัน...
ไร่ทับตะวัน จ.ลำปาง
บริเวณพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความสมบูรณ์ของธรรมชาติ โอบล้อมด้วยขุนเขา มีรีสอร์ตสวยบรรยากาศดีตั้งอยู่ท่ามกลางไร่กาแฟนับพันไร่ หลากหลายสายพันธุ์ ด้านหลังของรีสอร์ตยังมีสวนผักผลไม้ที่ปลูกแบบออร์แกนิก ปลอดภัยจากสารเคมีร้อยเปอร์เซ็นต์ สามารถเก็บผลผลิตทานจากต้นได้โดยไม่มีอันตรายใดๆ ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ลูกค้าและนักท่องเที่ยวแวะเวียนมาเยี่ยมชมไม่ขาดสาย นอกจากนี้ยังสามารถเข้าชมโรงคั่วกาแฟ และโรงงานผลิตเมล็ดกาแฟ ตลอดจนผลิตภัณฑ์แปรรูปอื่นๆ ในคราวเดียวกัน
แต่น้อยคนจะรู้ว่าจังหวัดเล็กๆ ที่เงียบสงบ มีไร่กาแฟขนาดใหญ่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดกาแฟระดับโลก เพราะไร่ทับตะวันเพิ่งเปิดกิจการรีสอร์ตให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชมและพักที่อาณาจักรแห่งนี้ได้เพียงสามปี แต่ก็ทำให้การจองห้องพักถูกจองจนเต็มทั้งปี
และผู้เป็นเจ้าของคือ ‘พ่อเลี้ยงจอมทัพ คาเตอร์’ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงวัยสามสิบปี เลือดผสม ไทย-อเมริกัน ตระกูลของเขามีอิทธิพลและเป็นผู้กว้างขวาง คุณปู่ของเขาแต่งงานกับบุตรสาวผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ ท่านทั้งสองช่วยกันสร้างอาณาจักรพันล้านนี้ขึ้นมาแล้วส่งต่อให้บิดาของเขารับช่วง
- Writer
