Töre Var Dediler +18

1. Kısım / Hazel Kayaoğlu ile Ateş Yalçınbey

1. Kısım > Ateş Hazel ve Furkan Dilber çiftinin Berdel hikayesidir. Bu hikaye 3 kısımdan oluşmaktadır ^^

Törenin romantik komedisi olur mu diyenlere gelsin ❤️

KESİT:

Samanlığın kapısını iterek açtı. El arabası ona engel olabilir miydi? Bu gece gerdeğe girmekten başka yol yoktu. İstemiyordu bunu ama ağalık onurunu ayaklar altına alamazdı.

"Hazel çık ortaya, hadi beni kızdırma!"

Saman balyalarının etrafına baktı ama yoktu. Hapşırma sesi duyunca arkasına döndü. Balya haline getirilmemiş buğday sapları oynuyor gibiydi.

Yavaş adımlarla hedefe doğru ilerlerken sessiz olmaya özen gösterdi. Elini samanlara uzatıp kızın üstüne örttüğü çırpıları kaldırdı.

Hazel gözlerini sımsıkı yumarken zafer dolu bir gülümsemeyle kıza alayla baktı. Zaten ciddi olmaya çalışması boşunaydı. Hazel ayağa kalktığında resmen saçı başı yüzü gözü saman çöpleriyle kaplıydı.

"Yakalandın Hazel! Eee başka numaran var mı?" dedi Ateş.

Evden aceleyle çıkarken üstüne son anda aldığı gömleği hızla çıkarıp samanlara doğru attı.

"Demek kaderde gerdeğe samanlıkta girmekte varmış." diyerek Hazel'i çıkardığı beyaz gömleğin üstüne oturttu.

"Ateş! Ben şey... Şey ha şey... O şeyden... Korkuyom!" dedi Hazel gerçeği itiraf ederek.

Ateş çarpık bir gülüşle Hazel'e doğru yanaştı. "Kendini bana bırak ve rahatla. Geciktirmenin bir anlamı yok. Korkularımızın üstüne gitmemiz gerekiyor."

Hazel yutkundu ve gözlerini kapattı. Artık başına geleceğe hazırdı.

Ateş ile dudakları birbirine yapışınca hissettiği şey çok garipti. Hazel'in midesi bulanırdı böyle şeyler televizyonda görünce ama hiç sandığı gibi değildi. Ateş'in dudaklarının tadı şeker gibiydi. O kısa öpüşmelerde bu tadı alamamıştı ama şimdi çok başkaydı.