อาไผ่ถึงกลับครางซี้ด กี่ปีแล้วที่เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องพวกนี้ ความผิดหวังในความรัก และการกระทำผิดต่อหลานสาวคนนี้ในครั้งนั้นทำลายความเชื่อมั่นและความสิเน่หากับหญิงใด แต่วันนี้เธอคนนี้ทำลายกำแพงหัวใจของเขาจนหมดสิ้น
“อื้อ... อ้า... โอ๊ย... อาไผ่ขา... อือ... เจ็บ” เธอร้องบอกเขา น้ำตาแห่งความสุขซ่านเริ่มไหลริน ความเจ็บปวดจากชายหนุ่มที่เธอรักไม่ได้ทำให้เธออยากปฏิเสธ แต่อยากให้เขานุ่มนวลกับเธอมากกว่านี้
“ซี้ด... อา... ขอโทษ อาจะทำเบา ๆ นะคะคนดี” คำพูดที่ชวนเคลิ้ม กับการปลอบประโลมที่เริ่มละเลงบนเนื้อตัวเธออีกครั้ง
ดรุณีอารมณ์กระเจิดกระเจิง เธอพร้อมที่จะให้เขาพาเธอไปในทุก ๆ ที่
“ให้อาไผ่ขยับนะคนดี” เขากระซิบข้างใบหู
“ค่ะ... อื้อ...” เธอเอ่ยปากอนุญาต หายใจเข้าลึก ๆ และพยายามทำตัวผ่อนคลาย สองฝ่ามือน้อย ๆ ลูบคลำกายกำยำอย่างหวงแหนและรักมาก
“อาไผ่ต้องรักข้าวผัดคนเดียวนะคะ” เธอขอคำมั่นจากเขา
“จ
