04 – Managing the Heat
Damian’s Point of View
“Are you okay, sir?” tanong sa akin ni Spade habang nagmamaneho ito. He’s checking me from the rearview mirror. “Kanina ko pa po kayo napapansing wala sa sarili. You’ve been spacing out ever since you came out of the Town Hall. Did something happen?”
“I’m fine, Spade,” tugon ko bago inayos ang pagkakaupo. Tinanggal ko ang isang butones sa may leeg ko para makahinga ako nang maayos. Pakiramdam ko’y masasakal ako dahil sa may kung anong nakabara sa lalamunan ko kanina pa.
Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa akin ang narinig ko. Hindi mawala-wala sa isip ko ang boses ng pamangkin ko; ang sarap na sarap niyang mga ungol. I couldn’t help but wonder what she was doing that time. Sinabi niya sa aking nag-e-exercise siya, but I doubt it. At hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit gusto kong malaman kung ano man ang ginagawa niya.
That was her privacy. Labas na ako roon.
Huminga na lang ako nang malalim bago sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata. Calm the fúck down, Damian. She’s your niece!
“Saan po ang next destination natin, sir?” tanong sa akin ni Spade kaya nagmulat ako ng mga mata.
“Take me home. I want to rest,” sagot ko. Hindi ko rin alam kung bakit gusto ko nang umuwi kahit na may prior commitments pa ako. “Cancel all my meetings today and tell them I am not feeling well.”
“Got it, sir.”
Tumango lang ako at muling pumikit. Alam kong si Spade na ang bahala roon. He’s not just a driver. He’s my secretary, my personal bodyguard, and my righthand man. I’ve known him for years already and he have already proven himself worthy of my trust.
“By the way, let’s drop by the company office before we go home,” sabi ko nang maalalang kailangan pa pala akong gawin. “I have an appointment with Henry,” dagdag ko. Henry is the CEO of the company I own. Since abala na ako sa politika, I appointed someone to take care of the business.
I used to be the CEO of Dela Fuente Group of Companies, but since I cannot manage my duties as a CEO and Governor simultaneously, I decided to focus more on serving the people and just have someone take over my duties in the company. And I may no longer be the CEO, but I still hold majority of the shares, and that still makes me the owner of DFGC. Sinu-supervise ko lang ang CEO from time-to-time para makasigurado pa rin akong tama ang pamamalakad niya sa kompanya.
---
“It seems like the company is doing great,” sabi ko kay Spade habang pabyahe na kami pauwi sa mansyon. “Henry is way more competitive and capable than I thought he is,” dagdag ko pa. “I should have appointed him before I was even elected.”
“You’re way better than Mr. Henry, sir,” sagot niya sa akin. “I’ve seen how you work, and I can tell that you can handle the company better than anyone. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit pinili n’yo ang politika over your company.”
“Well, it’s because I feel more fulfilled serving the people, Spade,” simpleng sagot ko sa kanya. “And it would give me more power and influence,” dagdag ko bago tumingin sa labas ng sasakyan kung saan tanaw ko na ang mansyon.
“Well, I will still support you, sir. Kahit anong daan man ang tahakin mo, I will support you with all I have,” aniya at ipinarada ang sasakyan sa tapat ng mansyon.
Napangiti ako sa sinabi niya. “I know. I know,” sabi ko at hindi na siya hinintay na pagbuksan ako. Agad na akong bumaba at sinalubong naman ako ng mga kasambahay.
“Good afternoon, sir. Gusto n’yo po ba ang maiinom?” tanong ni Manang Nene sa akin.
“Maghanda po kayo ng meryenda para sa dalawa, Manang Nene. And pakitawag po si Arabella ngayon din,” utos ko sa kanya. “Tell her to come at my study room,” dagdag ko bago ako umakyat sa second floor ng bahay at dumiretso sa study room.
Maya-maya pa ay nakarinig na ako ng katok sa aking pintuan. “Come in.”
Humarap ako para tingnan kung sino ang dumating, and it was Ara. She’s wearing a gray, loose shirt and cotton shorts. I almost thought she wasn’t wearing anything other than her shirt because of how short it was. But what really caught my attention were the little bumps on her chest. Bakat na baka ang nipplés niya.
Ayoko sana itong titigan, but it’s as if it was calling my attention. Bigla ko tuloy naalala ang narinig ko kanina. I don’t want to assume anything, but I really think she was pleasing herself.
She could have just asked me for help.
Napalunok ako sa naisip. Dama ko ang pagbara ng laway sa lalamunan ko kasabay ng paglakas ng kabog ng aking dibdib at bahagyang panginginit ng aking katawan. Naikuyom ko ang kamay ko. Mabuti na lang talaga at nakayuko lang siya at hindi niya nakikita kung paano ko siya tingnan nang may pagnanasa.
Calm the fúck down, Damian. She’s your family!
“Arabella...” I called, almost whispering. Hirap na hirap akong kontrolin ang init na nararamdaman ko.
“Po?”
“Let me remind you again na wala ka na sa US,” sambit ko sa kanya dahilan para mapatingin siya sa akin. I quickly averted her gaze dahil tinatamaan na talaga ako ng init at unti-unti na akong tinitigasan.
“Po? Bakit po?”
“Please wear something underneath other than your shirt,” diretsong sabi ko sa kanya bago lumunok ng laway. “Hindi lang dahil nasa Pinas ka na, kundi dahil baka makita ka rin ng ibang tao sa bahay.”
I saw how she looked at her chest and quickly hugged herself. “S-Sorry, uncle!” namumula niyang sabi. “Nasanay lang po.”
“It’s fine,” sabi ko sa kanya. “But that’s not the reason why I called you here,” pag-iiba ko ng usapan para mawala rin ang atensyon ko sa katawan niya.
“A-Ano po pala ‘yon?”
Itinuon ko ang atensyon ko sa mesa ko kung nasaan ang laptop ko. “I received a notification from the university and they sent me a schedule for your interview,” paglalahad ko.
“Tama pala...” aniya at marahang tumango. “Kailan po?”
“Next week, Thursday. I’ll ask Spade to drive you there,” tugon ko at muling huminga nang malalim. Hindi pa rin nawawala ang init na nararamdaman ko. “D-Do you have any questions?”
“Wala na po.”
“Okay. You may leave,” pagtatabuyan ko sa kanya dahil hindi ko alam kung anong mangyayari kung sakaling magtagal pa siya rito. I might lose control and that would surely be bad. Ayokong mawalan siya ng respeto at lumayo sa akin. She’s the only family I have so I should manage this heat and desire I feel for her.