Wild Nights with My Hot Uncle (SSPG)

SIMULA

SIMULA

“Finally...”

Napatingin ako sa labas ng nang sa wakas ay lumapag na ang eroplanong sinasakyanko. Halos isang araw din ang biyahe ko mula sa US papunta ng Pilipinas dahil ilang airports din ang dinaanan ko, and I even have to wait for a few hours before my next flight. Pagod na pagod na ang katawan ko at gustong-gusto nang magpahinga. Masakit na rin ang ulo ko dahil sa putol-putol na tulog.

Napabuga ako ng hangin bago inihanda ang hand carries ko. Sa totoo lang ay ayaw ko na sanang umuwi pa ng Pilipinas. Komportable na ang buhay ko sa US. I was living a good live there, not until when my mom was diagnosed with cancer and died just a month ago and I was left alone. Wala akong pamilyang malalapitan. I can’t live alone. Wala akong alam kung paano mamuhay nang mag-isa dahil lumaki akong nakaasa lang sa Mommy ko at mga kasambahay. Our finances aren’t that good either, dahil mostly sa savings namin ay nagastos sa treatment ni Mommy. So I can no longer afford to live the life I used to have.

So I had no choice but to go back to the Philippines and live with my Uncle Damian, ang adopted brother ni Mommy. I actually don’t really know him well since I grew up in US and rarely see him. Nitong nakaraan ko lang siya nakilala talaga—during the time when my mom’s really ill. Madalas siyang dumalaw kay Mommy para kumustahin ito at asikasuhin ang mga kailangan namin.

The truth is, inihabilin ako sa kanya ni Mommy. She asked him to guide me and be my guardian. But I don’t really see him that way. We’re just ten years apart. I’m 20 and he’s probably around 30. He’s more like an older brother to me. Nang magsimulang magsilabasan ang mga pasahero ay naghanda na rin ako. I actually waited for everyone to pass. Ayokong makipagsiksikan. I hate the hassle. Makakalabas naman kaming lahat, so there’s no need to rush. Duh!

Nang makalabas ako ay kinuha ko na ang bagahe ko. Isang malaking maleta lang ang dala ko. Laman nito ang mga importanteng gamit lang, usually mga gamit ni Mommy. I made sure to keep everything that could remind me of her. Our family attorney helped me sell our properties—house, cars, and even my luxury bags and clothes. Hindi ko na kailangan ang mga ‘yon. I can buy new ones here. But the main reason was I don’t want to travel with so many bags and luggage.

The only luxury bag that I didn’t sell was my mother’s Hermes bag. Sa loob ng bag na ‘to ay ang container na naglalaman ng abo niya dahil hindi na rin naman ako babalik sa US; I’ll live for good here in the Philippines.

Pagkalabas ko ng airport ay hinanap ko kaagad ang susundo sa akin. I tried calling Uncle Damian, but he’s unavailable, so I had to roam around and stare at the signboards manually to see if my name’s on it. At laking tuwa ko nang sa wakas ay mabasa ko ang pangalan ko, “Arabella Dela Fuente.”

Agad akong lumapit sa lalaking may hawak ng signboard. He’s taller than me, probably around six feet tall. He’s wearing a white polo and black trousers and black, shiny shoes. But what’s really noticeable was his clean look and sharp features. “Hi! Arabella here,” pakialala ko sa kanya. “Uncle Damian’s neice.”

Tumingin lang siya sa akin at tumango. “Spade po,” sagot niya. “Personal driver ni Governor Damian,” pagpapakilala niya bago niya kinuha sa akin ang bagaheng dala ko. “Hindi na po nakapunta si Gov dahil may meeting po sa provincial hall.”

“Okay,” tipid kong sabi. “Just take me home then.”

Tumango lang siya at nauna nang maglakad sa akin. Nakasunod lang ako sa kanya at nakatitig sa likod niya. He doesn’t look like a driver. His physique tells me he’s more than that. Maybe he’s like a driver/security. But it’s not really my business to pry. What I need right now is to get home and some good rest and sleep, sleep, sleep.

---

Matapos ang halos dalawang oras na biyahe ay nakarating din kami sa Dela Fuente estate. Seeing the mansion brought back some good old memories back when I was a kid. Bilang lang yata sa mga daliri sa kamay ko ang mga pagkakataong umuwi kami ni Mommy rito.

The first time we went here was when my grandmother died. She was my last grandparent. My grandfather died before I was even born. And my grandparents from my father’s side—I don’t know them, even my father. I grew up without knowing anything about him at all. And my mother died keeping it from me.

“Ipakuha mo na lang ang gamit ko sa maids,” sabi ko kay Spade bago ako bumaba. Hindi ko na siya hinintay pang pagbuksan ako. I’m too dámn tired to waste any more second. Dire-diretso akong naglakad papasok ng mansyon.

Binati pa ako ng mga kasambahay, pero masyado na akong pagod para isa-isahin silang batiin pabalik. “Take me to my room,” utos ko. “Gusto ko nang magpahinga.”

Agad na nagpresenta ang isang kasambahay at dinala ako sa second floor ng mansyon. Ilang pinto pa ang nadaanan namin bago kami tumigil sa tapat ng isang itim na pinto na may naka-engrave na pangalan ko sa gintong mga letra.

Hindi ko mapigilang mapatitig doon. This was the room I always use whenever we come here. And I’m glad that it’s still here even after years of not being able to come back. Sabik akong pumasok at mas lumapad ang ngiti nang makitang gano’n pa rin ang ayos ng kwarto. Puti at brown pa rin ang kulay ng pintura at mga gamit sa paligid. The only thing that changed was the bed—it’s now bigger. Mukhang pinaghandaan talaga ni Uncle Damian ang pag-uwi ko.

I couldn’t help but bite my lip to stop myself from giggling at the thought.

Maingat kong inilapag ang bag na dala ko sa bedside table bago ko binuksan ang aircon at ibinaba ang blinds para dumilim ang kwarto ko. Hinubad ko ang mga suot ko at iniwan lang ang bra at panty. Pagkatapos ay sumampa na ako sa kama at binalot ang sarili ko ng makapal na comforter at natulog na.

Hindi ko alam kung ilang oras ang tulog ko. Basta nagising na lang ako dahil sa kumakalam kong sikmura. Naniningkit pa ang mga mata ko dahil sa antok pero wala na akong nagawa kundi ang bumangon. I grabbed a bathrobe from my closet and wore it before going out.

Madilim na sa paligid nang lumabas ako. Tahimik na rin at mukhang tulog na ang lahat. Nakakatakot na maglakad nang mag-isa pero mas nangingibabaw ang gutom ko. I only had a piece of bread and a cup of coffee today. Nanginginig na ang mga tuhod ko sa gutom.

Habang naglalakad ako sa mahabang hallway ay kumunot ang noo ko nang unti-unting may ingay akong naririnig. Hindi ko alam kung ano ito, pero habang patagal nang patagal ay mas lumilinaw ito. At nanlaki na lang ang mga mata ko nang mapagtantong may umuungol na babae.

Out of curiosity, sinundan ko kung saan nagmumula ang ingay. And at the end of the hallway, may nakita akong liwanag mula sa ilaw ng isa sa mga kwarto at mukhang doon din nanggagaling ang ingay. Dahan-dahan akong naglakad papunta roon.

“Oh, God! More! Ibaon mo pa, Damian. Please! Ah!”

Napalunok ako sa narinig. Uncle Damian is having séx with a woman in his room! Gusto ko na sanang umatras at ibigay sa kanila ang privacy nila, but I couldn’t stop my curiosity from eating me. I wanna see them. I want to see him. I want to see how he does it in bed. I want to see how good he is at kung bakit halos mabaliw na ang babae kakaungol.

Isang malaking paglunok ang ginawa ko bago ako marahang sumilip sa pinto. And there, at the center of the messy bed is Uncle Damian mercilessly bánging his woman. Nakatagilid sila sa akin kaya kahit papaano ay nakikita ko ang ekspresyon nila. Rinig na rinig ko ang tunog ng pagbabanggaan ng mga katawan nila na sumasabay sa ungol at hiyaw ng babae.

Muli akong napalunok. Nakatuon lang kay Uncle Damian ang mga mata ko. At hindi ko mapigilang mapatitig sa kanya; sa kung paano umalon ang katawan niya habang umuulos. He’s hot. He’s freaking hot! The way he moves his body is just so sexy. But what surprised me most is seeing him as if he’s a completely different person. He’s not the kind and gentle guy he always seems to be—he’s fierce, dominant, and freaking rough.

“Shít...” napamura na lang ako nang may kung anong kiliti akong naramdaman sa pagitan ng aking mga hita kasunod ng pag-iinit ng aking pakiramdam. Pakiramdam ko’y ako ang babaeng nasa ilalim niya. I can feel the intensity of his thrusts and I couldn’t stop thinking what would it feels like to be under him; to spread my legs to him.

Napailing ako sa naisip.

The truth is, I secretly admire him. I don’t know when did it start, basta na-realize ko na lang na iba ang tingin ko sa kanya just a few months ago—noong madalas ko na siyang nakikita at nakakasama. My heart would thump in excitement and I feel butterflies swarming in my stomach whenever I’m next to him.

And that’s one of the main reasons why I didn’t hesitate to come here. I know it’s freaking weird, but I think I like him. I think I have a crush on my Uncle Damian. But he doesn’t have to know about it. This is just my dirty little secret. Maybe if I live with him and see him as family, then this little thing I have for him would soon vanish.

Natigil ako sa pagmumuni-muni nang marinig ko ang malakas na hiyaw ng babae na para bang sarap na sarap siya sa nararamdaman.

Muli akong sumilip.

Balak ko pa sanang panoorin sila hanggang sa matapos sila, pero namilog na lang ang mga mata ko nang mapatingin sa direksyon ko si Uncle Damian. Mabilis pa sa kidlat akong tumakbo paalis habang kumakabog nang husto ang dibdib ko.

He saw me!

Uncle Damian saw me!