06 - Sakit Sa Ulo

1639 Words
06 - Sakit Sa Ulo Damian’s Point of View Napabuga na lang ako ng hangin nang maalala ko na naman ang naging pag-uusap namin ni Arabella kanina. I thought she was just joking when she told me she’ll go party, but she was dead serious. Nasa bahay pa lang ako ay nagbibihis na siya at naghahanda. She even wore such a revealing dress that would surely attract any predators around. “Damian, are you okay?” tanong sa akin ni Charlotte. Papunta na kami ngayon sa restaurant kung saan kami magdi-dinner. “Kanina ka pa bumubuntong-hininga. May problema ba?” I looked at her and shook my head. “Wala. I...I’m just worried about my niece,” sagot ko sa kanya at muling tiningnan ang cellphone ko kung may reply na ba si Arabella sa akin. But I was left on read. She saw my chat but she purposedly left it on read. Hindi ko tuloy mapigilang mapahigpit ang pagkakahawak ko sa cellphone ko. “You have nothing to worry about. I think she can manage herself,” sabi sa akin ni Charlotte bago hinawakan ang kamay ko. “She’s old enough, Damian.” “No...” Umiling ako. “She didn’t grow up here, Char. She grew up in states and there’s a huge difference sa culture doon at dito,” paliwanag ko sa kanya. “Some might misinterpret her actions.” “If you’re that worried, then why did you let her go in the first place?” Huminga ako nang malalim at naihilamos na lang ang mukha ko. “Right. And that was my fault. I shouldn’t have let her go.” “So, ano, matutuloy pa ba ang date natin o susundan mo ang pamangkin mo?” tanong niya sa akin. I can taste the dismay in her tone but I chose to ignore it. It’s not like I wanted to date her anyway. I just had no choice since she asked me out in front of everyone during our meeting. Alangan naman tanggihan ko ang isa sa mga malalakas na konsehal sa probinsya, ‘di ba? I need her, lalo na’t malapit na ang election. “I’ll just ask someone to look after her,” sabi ko at matamis na ngumiti sa kanya. “Tuloy pa rin ang date natin.” Ngumiti siya pabalik at kumapit sa braso ko. “Good.” Tumango lang ako at sumandal na sa upuan at ipinikit ang mga mata. Baka masyado lang akong nag-o-overthink. Maybe Arabella was just fooling around. There’s no way she’s that wild, right? Kakalma na sana ako nang bigla kong maalala ang narinig ko sa call. I didn’t want to conclude anything, but it really seemed like she was doing ‘it’. Pagkarating namin sa restaurant ay agad kong sinabihan si Spade na sundan si Arabella. “Bantayan mo siya, but make sure she won’t see you. Ayokong isipin niya na masyado akong mahigpit,” habilin ko. “This is just to make sure that she’ll be safe from any harm. Kung makita mong may mambabastos sa kanya, you’re free to move. Pero kung wala, just send me updates. Pictures or video clips. Got it?” “Yes, sir.” Tinanguan ko lang siya bago ko siya sinabihang umalis na. Pinag-commute ko na lang siya dahil gagamitin ko pa ang kotse mamaya sa paghatid ko kay Charlotte. Sana pala dalawang kotse na lang ang ginamit namin. Nang makaalis na si Spade ay bumalik na ako sa loob ng restaurant bago pa mainip si Charlotte. “So, how was it?” aniya habang hawak-hawak ang menu. “I sent Spade to look after her,” tugon ko at ngumiti sa kanya. “Good. Now you focus on me,” sambit niya at matamis na ngumiti sa akin. “She’s too old for babysitting, Damian. Let her live her life.” “I am not trying to babysit her, Char. I am just worried about her. Bago pa lang siya rito sa Pinas and she’s still unfamiliar with our culture,” paliwanag ko. “But anyways, since Spade is already there, let’s focus on ourselves,” pag-iiba ko na lang sa usapan para mawala na rin sa isipan ko si Arabella. “What do you wanna order?” “Oh, I want this...” Tinawag ko na ang waiter at nag-order na kami. Hindi ko na pinag-isipan pa ang kakainin ko dahil hindi ko talaga mapigilang ‘di isipin si Arabella. Ano na kayang ginagawa niya ngayon? Tiningnan ko ang oras. It’s still 7:00. Most party clubs are not yet open at this hour, so she’s still probably outside looking for some good places to go. Hindi na ako nakatiis at t-in-ext ko na si Spade, ‘Have you seen her?’ Matapos ang ilang minuto ay nag-reply na siya, ‘Hindi pa po ako nakakarating sa lugar na binabaan niya, sir.’ Huminga ako nang malalim at itinago ang cellphone ko. I pretended to be interested to Charlotte kahit hindi naman. I have to fake my interest to get her favor. She’s an asset. Habang hinihintay ang pagkain namin ay nag-usap muna kaming dalawa. We started talking about politics hanggang sa napunta na sa personal na usapan. I know she’s into me. Every politician even outside our lineup knows about it. But I just can’t bring myself to like her. Maybe because she’s not that pretty. She’s not my type. Mabuti na lang at dumating na ang pagkain kaya natigil na kami sa pag-uusap. Habang kumakain kami ay tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko ay chat ito galing kay Spade at may s-in-end siyang picture ni Arabella na nasa loob ng isang restaurant. Mag-isa lang ito at mukhang kumakain ng dinner. ‘Keep it coming. Make sure hindi ka mahuhuli,’ reply ko sa kanya at ibinalik ang atensyon kay Charlotte. Our dinner lasted for almost an hour. Mas nabusog pa ako sa hangin kakasalita kaysa sa pagkain. Hindi kasi ako nakakain nang maayos dahil chini-check ko ang cellphone ko from time to time. “Where are we going after this?” tanong niya sa akin. Pero hindi ako agad nakasagot dahil nasa cellphone ko ang tingin ko. At nanlaki na lang ang mga mata ko nang makita si Arabella na may kasama nang kumaing lalaki. And what’s worse, hindi sila magkaharap. Magkatabi sila! ‘Keep an eye on her,’ text ko kay Spade bago ko tiningnan si Charlotte. Ipinakita ko sa kanya kung paano ako tumingin sa relo ko para ipahiwatig na gusto ko nang umuwi. “It’s getting late, Charlotte,” panimula ko. “Let’s go?” Ngumiti siya sa akin. “Sure.” Sabay na kaming lumabas ng restaurant at agad na pumasok sa kotse. I didn’t waste any more time and started the engine. “Are we going to your place or my place?” nakangising tanong niya sa akin bago pumulupot ang kamay niya sa braso ko sabay dikit niya ng dibdib niya. “Your place,” tugon ko at pinaandar na ang sasakyan. Walang ibang ginawa si Charlotte kundi ang yakapin ang braso ko at umunan sa balikat ko. I can tell what she wants, but there’s no way in hell I’ll give it to her. She’s not my type. Baka hindi ako tigasan sa kanya. After an almost half an hour drive, nakarating na kami sa tapat ng bahay niya. I immediately went out and opened the door for her. Kaylaki pa ng ngisi niya nang bumaba siya. Agad niyang ipinulupot ang dalawang braso sa leeg ko bago idinikit ang katawan sa akin. “Oh, Damian. I can’t wait to h—” “I hope you enjoyed our dinner, Charlotte,” nakangiting sabi ko sa kanya bago siya pasimpleng itinulak palayo. “I did. Ikaw ang kasama ko, eh,” she flirtatiously uttered, trying to cling again but I took a step away from her. “Good to know.” Ngumiti ako sa kanya at muling tumingin sa orasan ko. “It’s almost 9:00 PM. I have to go,” paalam ko sa kanya. “You’re what?” Kumunot ang noo niya. “Akala ko ba...” “Oh, I’m sorry if I made you misunderstand. I meant to send you home not to you know,” tugon ko. I smiled at her apologetically. “I should have made myself clearer. I’m sorry.” “But we’re here now. Let’s do it,” giit niya. “Sorry, Charlotte, but I can’t do it with you yet. I respect you a lot and I want to do it with you when we’re already official,” kunwari ay maginoo kong sambit. “No, it’s fine, Damian. You don’t have to respect me. Pwede mo akong bastusin kahit ngayon na,” pagpupumilit niya kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang magkunwaring may tumatawag sa akin. “Hello, Henry?” I walked away from her. “What? Anong emergency? Sa company? Okay, I’ll be there.” Binalikan ko si Charlotte at umaktong aligaga. “Char, I’m really sorry but I have to go. May emergency sa company and I have to be there to fix it now,” pagdadrama ko bago ako nagpaalam sa kanya at mabilis na pumasok sa loob ng sasakyan. I didn’t let her say anything. Pinaharurot ko na ang kotse ko. There’s no way I’ll fúck you, Charlotte! Habang bumabiyahe ako ay tiningnan ko ang cellphone ko at nakita ang chat ni Spade na pumunta na raw ng bar si Arabella at may mga nakasunod na lalaki rito. Nang mabasa ko ‘yon ay agad kong naihinto ang sasakyan at napahigpit na lang ang pagkakahawak ko sa cellphone ko. Huminga ako nang malalim at hinilot ang sintido dahil sumakit yata ang ulo ko sa nalaman. Arabella, humanda ka talaga sa akin mamaya. You’re stressing the hell out of me!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD