สิบนาทีต่อมา...
“ปล่อยได้แล้วนาว” มันชักจะนาวเกินไปแล้วไงคะ จะกอดอะไรนานนัก
“ง่วงนอน” งึมงำอยู่ตรงลำคอของฉันและจูบหอมอยู่นี่แหละ
“ก็นอนไปสิ จะไปเรียน”
“เมื่อคืนก็ทิ้ง”
“เป็นไรเนี่ยนาว ทำตัวเป็นเด็ก”
“แล้วรักเด็กมั้ย”
“...”
“รักมั้ย” ขยับตัวขึ้นมาคร่อมฉัน “รักมั้ยหอม”
จะจ้องอะไรฉันนัก นี่ฉันเริ่มทำตัวไม่ถูกแล้ว
“รักอะไร” ฉันถาม
“อยากรักอะไร”
“อะไรก็รักทั้งนั้นแหละ ขอแค่ไม่ใช่คนตรงหน้า” เพิ่งไปเอากับผู้หญิงอื่นมาแท้ ๆ คิดจะมาพูดคำหวานหลอกล่อฉันก่อนไปเรียนน่ะสิ
“อันนี้มันแน่นอนอยู่แล้ว กูก็ไม่ได้รักมึง” นาวผละตัวลุกขึ้น และบอกฉันว่า “รออยู่นี่ อย่าทะลึ่งไปก่อน” สั่งแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ฉันก็ฟังค่ะ ไม่ได้ไปเรียนก่อน แต่ลงไปข้างล่าง ไม่ได้ขัดคำสั่งนะ แค่จะลงไปเอาของบางอย่าง
“เฮียโอขอแซมบัคหน่อยค่ะ” เมื่อเดินถึงชั้นล่างที่เป็นร้านขายยา ฉันจึงบอกเฮียโอที่กำลังนั่งทานกาแฟ
“หอมเป็น
