เช้าวันถัดมาภายในห้องโถงของบ้านปกคลุมไปด้วยความตึงเครียดจากบรรดาแม่บ้านและบอดี้การ์ดร่างโตที่นำด้วยหัวหน้าอย่างเคน
...พวกเขากำลังคิดหาวิธีที่จะดึงวิญญาณผีบ้ากามออกจากร่างผู้เป็นนาย
ตั้งแต่พวกเขาส่งหญิงสาวให้เข้าปากผีร้ายตั้งแต่คืนนั้นจนกระทั่งตอนนี้ เวลาได้ล่วงเลยผ่านไปถึงสองคืนกับอีกหนึ่งวันเต็มๆ ผีห่าซาตานร้ายตนนั้นมันไม่ยอมปล่อยหญิงสาวออกมาจากห้องแม้แต่นิดเดียว ไม่รู้จะสูบกินร่างแน่งน้อยของเธอไปถึงไหน
รู้หรอกว่าอดทน อดกลั้นมานาน แต่ควรจะปล่อยให้หญิงสาวได้ออกมาพบปะผู้คนหรือไม่ก็หยุดพักกินข้าวกินปลาบ้าง!
"ป้าว่าไปเคาะห้องให้นายท่านพาคุณคำสร้อยออกมากินข้าวกินปลาสักนิดก็ยังดีนะคะ คุณเคน" หัวหน้าแม่บ้านกล่าวออกไปด้วยสีหน้ากังวล พลางมองไปที่หัวบันไดอย่างเป็นห่วงคนบนนั้นไม่ได้
ไม่รู้ข้าวปลาที่ทำขึ้นไปจะได้พักกินบ้างรึยัง...
"นั่นสิลูกพี่ ผมว่ามันไม่ดีนะแบบนี้" ลูกน้องที่รวมอยู่ในตอนนี้ปร
