ทั้งคู่ใช้เวลาช่วงบ่ายแก่นอนหลับพักผ่อนบนโซฟาตัวเดียวกันโดยเปิดเพลงเอาไว้เบาๆ
ผ่านมาสองชั่วโมง เป็นทศวรรษที่รู้สึกตัวก่อน กระชับกอดคนที่นอนหนุนแขนของเขาจนชา กดจมูกลงบนลุ่มผมนุ่มแผ่วเบา พอเห็นว่าเย็นมากแล้วเขาจึงปลุกพริกหวาน เดี๋ยวตอนกลางคืนนอนไม่หลับพอดี
"พริก"
เงียบ..
"พริกหวาน"
"อื้อออออ"
หญิงสาวครางในลำคอเมื่อได้ยิน ก่อนจะค่อยๆ บิดขี้เกียจ ทำเอาคนตัวโตมองด้วยความเอ็นดู
เป็นสาวเป็นนาง แล้วดูบิดขี้เกียจจนเสียภาพพจน์หมด
"หึ"
"ตื่นแล้วเหรอคะ"
พริกหวานเงยหน้าขึ้นถามขณะที่เปลือกตาเปิดนิดเดียว
"เย็นแล้วนะ เดี๋ยวค่ำนอนไม่หลับพอดี"
"จูบพริกหน่อยสิคะ"
เงยหน้าขึ้นค้างทำปากจู๋ ก่อนจะโดนจุ๊บลงมา พริกหวานฉีกยิ้มกว้างเมื่ออาทศไม่ขัดใจ
แต่เธอรู้สึกว่าตัวอาทศไม่มีกลิ่นบุหรี่แล้วนะ แต่ถึงมีเธอก็ชอบเหมือนเดิม ทุกอย่างที่เป็นอาทศเธอชอบหมด
"กลับบ้านไหมเย็นมากแล้ว"
"กลับค่ะ"
พริกหวานพยักหน้
