"กลับเลยไหมเดี๋ยวอาไปส่ง"
ล้างถ้วยล้างชามเสร็จเดินเข้ามาหาคนที่นอนดูทีวีอยู่ในห้อง ตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็น
"เนี่ย ทำไมชอบไล่พริกคะ"
จากที่กำลังนอนดูซีรี่ส์เพลินๆ พริกหวานเปลี่ยนเป็นหน้าบึ้งทันที
"ไม่ได้ไล่ อาเห็นว่าค่ำแล้ว เดี๋ยวพ่อแม่จะถามหาเอา"
"ยังไม่อยากกลับค่ะ อาทศมีอะไรทำก็ไปทำเถอะค่ะพริกอยู่คนเดียวได้"
บ้านผัวก็เหมือนบ้านเมีย อิ๊อิ๊ หากเขาบอกว่าต้องไปดูแลลูกบ้านเธอนอนรอที่นี่ก็ได้ไม่งอแงแล้ว
"อาจะกลับบ้าน"
"กลับคันคายเหรอคะ"
ทศวรรษพยักหน้า
"งั้นพริกไปด้วยค่ะ พริกจะได้ไปไหว้พ่อปู่แม่ย่า"
พริกหวานลุกจากโซฟากับท่าทางเตรียมพร้อม เธอยังไม่เคยเจอพ่อแม่ของอาทศเลยสักครั้ง ไม่รู้ว่าทางบ้านเขาจะเอ็นดูเธอหรือเปล่า
หากเอ็นดูก็ช่วยบอกลูกชายพวกท่านให้เธอได้ดูเอ็นเร็วๆ
แต่หากพวกท่านไม่เอ็นดูเธอขึ้นมา เธอพร้อมพาลูกชายพวกท่านหนี!
"อาไปแค่แป๊บเดียวเอง"
ไปให้พ่อแม่เห็นหน้าว่ายังสุขสบา
