ร่างบอบบางถูกอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วนำไปวางบนเก้าอี้ในครัวที่เรานั่งกินข้าวกัน ก่อนที่ทศวรรษจะนั่งยองๆ ลงข้างล่างให้ความสูงเสมอกันกับพริกหวาน
หลังมือเทียวซับน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างต่อเนื่องให้ จนพริกหวานหยุดสะอื้น และน้ำตาก็หยุดไหลในที่สุด คนตัวเล็กส่งยิ้มบางๆ ให้เขา
"พริกไม่ร้องแล้วค่ะ"
เอาอะไรไปร้องออกล่ะ โดนบอกรักมาซะขนาดนี้ อิ๊อิ๊
"อาทำกับข้าวเสร็จแล้ว พริกหิวหรือยัง"
"หิวค่ะ อาทศทำอะไรกินคะ"
"อ่อมกบ ตามีเอากบมาฝาก"
"มีข้อแลกเปลี่ยนอะไรไหมคะ"
ถามออกไปก่อน มีไม่มีเดี๋ยวเธอรู้เอง
ทศวรรษเลิกคิ้ว ก่อนจะพยักหน้าออกมา เขาคิดว่าตัวเองไม่ควรโกหกพริกหวาน
"หลานสาวตามีใช่ไหมคะ"
ทศวรรษพยักหน้า
"ฮอตเหลือเกินนะคะ"
พริกหวานหน้าบึ้ง นี่แค่อาทิตย์เดียวเองมาแล้วสามบ้าน นี่ถ้าหมู่อื่นๆ ได้ยินข่าวว่าผู้ใหญ่บ้านหมู่สิบสองที่ยังหล่อและแน่นขนาดนี้หย่าเมียแล้วอาจมีมาเพิ่มก็ได้
"อาปฏิเสธไปแล้วล่ะ อ
