CHAPTER 5

1320 Words
Nagising ako sa isang madilim na paligid,  na kahit kaunting liwanag ay wala akong makita. Nababalot din ito ng katahimikan na ang tunog lamang ng pag hinga ko ang naririnig ko.  Hindi ko din alam kong nasaang lugar ba ako naroroon, wala akong kahit maliit na ediya kong anong nanyayari ngayon.  Ang nag iisang alam ko lang sa ngayon ay nakaupo ako at nakatali sa isang kahoy na upuan. "Araaaaay." - Mahinang daig ko ng maramdaman kong sumasakit na ang mga bisig ko sa sobrang higpit ng pag kakatali dito. "May tao ba jan?!"- Malakas na sigaw ko. Ngunit kahit kaunting kaloslos sa paligid ko ay wala akong narinig. "Tulong!!!!!" - Pag hingi ko pa ng tulong. Ulit ulit kong sinisigaw ang isang salita na yan at umaasa na may tumulong sa akin. Ngunit natutuyo na ang lalamunan ko kakasigaw, nakakaramdam na din ako ng pagod ay wala paring dumudulog sakin para tumulong.  Pero hindi parin ako tumigil sa pag sigaw, sigaw lang ako ng sigaw. Tumahimik lang ako ng maramdaman kong parang may nag lalakad papalapit sakin. Nag sitayuan ang mga balahibo ko sa takot. "Sino yan?" - Mahina at takot na boses kong tanong. Pero katahimikan ang nakuha kong sagot. "Pwede ba tama na! ayoko ko na sa larong to!" - Malakas na sigaw ko. "itigil nyo na to!" - Sigaw ko pa. Kasabay ng pagsigaw ko na yun, ang pag buhay ng lampshade sa bandang kaliwa ko.  Kaonting liwanag lang ang yumakap sa paligid ko sapat lamang para makita ko ang anino ng isa tao papalit sa pwesto ko. "Wag kang lalapit!"- Yan nalang ang mga salitang kaya kong bigkasin dahil kinakain na ako ng takot. "o bakit parang natatakot kana ngayon?" - mahinahon na tanong nito habang patuloy itong dahang dahang nag lalakad papalapit sa akin. "Di ka dapat tatakot lalo na't ako ang kasama mo ngayon" - Sabi pa nito. Yung boses nya, pamilyar sakin! Narinig ko na ito dati. "Maghanda ka at babalik kana sakin" - Sya yung nagsabi nyan dati, hindi ako magkakamali. Napapikit nalang ako sa sobrang takot  ng isang dipa nalang ang layo nya sakin. "Master" - bulong ko na tama lang para marinig nya. Na alala ko na master ang tawag ng mga tauhan nya dito. "Troy ang pangalan ko." - naimulat ko ang mata ko sa hinahon ng boses nito. Napansin ko na tumigil na din ito sa pag lakad at nakatayo nalang ito sa harapan ko. Gusto kong mag salita pero walang salitang lumalabas sa bibig ko. Diretso ako nakatingin dito pero tulad kanina hindi ko parin aninag ang mukha nito. "may relasyon ba kayo ni Liam?" - tanong nito sakin na kinagulo ng utak ko. "Ano?" - Tanong ko dito sa malakas na boses. Ang takot na raramdaman ko kanina ay bigla nalang nag laho. Tang ina nila. "Mister, nag kakamali po ata kayo ng kinidnap. Hindi po ako girlfriend nung Liam na sinasabi nyo ----" - hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla itong nag salita " Mabuti " - maiksing pero makahulungang wika nito. " May relasyo ba kayo ni Gio verde?" - napanganga ako sa sunod nitong tanong. Bakit kilala nito si Gio? Si gio ay ka klase ko dati nung kolehiyo at madaming nag sasabi na may gusto ito sa akin. "ANO!? Sagot! " - Naputol ang pag alaala ko kay gio nag sumigaw ito. Napayuko ako at dahan dahang umiling bilang sagot. "Si luis puerto ? " - tanong nya ulit. "Hindi" - mahinang sagot ko at na naka yuko parin. "Neil tola" -Sunod nitong tanong "Hindi" - Sagot ko, sa pag kakataon na ito ay naka tunghay na ang ulo ko at nasa mukha ko ang pag tatanong. Sino ang lalaking kaharap ko ngayon? Sino kaba talaga troy? Bakit mo kilala ang mga lalaking nag tangkang manligaw sakin dati. Sino ka? "Sino ka sa buhay ko? " - Makahulungang tanong ko dito. Ngunit wala akong nakakuhang sagot mula dito. "Sino ka ba ha!" - Bulyaw ko pa dito. Pero para lang itong posteng nakatayo at walang imik sa harapan ko, na wari ko'y binabasa ang nasa isip ko ngayon. "Alec Rante" - may galit sa mata kong sabi dito.  Laro pala ang gusto mo sige mag laro tayo. "ano?" - mahina pero may diing wika nito. "alec rante ang pangalan ng nag iisang lalaking dumaan sa buhay ko" - Pag iimbento ko. Nako kung sino kamang alec rante, pasensya kana nadamay kapa dito. pero lumakas na naman ang kaba ko ng mabilis itong lumapit sakin at hinawakan ang ibabang bahagi ng mukha ko. Masakit yun na parang konting diin nalang ay madudurog na ang mga buto ko dun. "Araaaay Binawan mo ako " - ramdam kong may likido ng tumulo galing sa mga mata sa sobrang sakit ng mag hawak nito sakin. Sa pag kakataon ding ito ay kitang kita ko ang mata nitong kulay berde na nag aapoy na ngayon sa galit. "Walang hiya ka! " - Galit na galit na sigaw nito kasabay nito ang pag bitaw sa mukha ko. Tuloy tuloy ang pag agos ng luha ko sa takot. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko, naramdaman ko na tumahimik ulit ang paligid. Papalayo na din sakin ang kaloslos na gawa ni troy. "Wala kayong kwenta!" - Rinig kong tinig ni troy. Pero alam kong hindi ako ang kausap nito. Tahimik akong himihikbi at nakikinig sa anumang tunog at ingay na marinig ko "Alec rante!" - nanginig ako ng marinig kong binanggit nito ang pangalang imbento ko lang kanina. "Sigurado kaba jan?" - rinig ko pang sabi ni troy sa kausap, at sa wari koy sa telepono lang sila nag uusap. May sampung kabayo na naman na nag kakalera sa dibdib ko ngayon ng maramdaman kong malapit na naman ito sa akin. Naramdaman kong hinawakan nya ang baba ko at itinunghay ang ulo ko. Ngayon ay isang dangkal lamang ang nag sisilbing pagitan ng mukha namin sa isat isa. "Niloloko mo ako!" - mahinang wika nito. "Tatlong tao lang ang may pangalang alex rante dito sa pilipinas, Yung isa ay isang sangol na kakapanganak lang, yung isa ay 77 years old na at yung isa ay patay na " - namulta ako sa mahabang sabi nito. Hindi ko alam kung anong sasabihin at gagawin ko. Nakita ko lang ang sarili kong nakatingin lang sa berde nitong mata. Nang magtama ang mga mata namin ay biglang nag liyab ang mga mata nitong titig na titig sakin. Nag laho nalang bigla ang kaninang galit at lamig. "Troy" - Bulong ko sa maliit na boses ng hawakan ulit nito ang baba ko pero sa pag kakataon ay may pag iingat na sa mga galaw niya na parang ako bagay na babasagin na dapat ingatan. Pilit akong umiiwas, inihihilig ko ang ulo ko para makaiwas sa mga titig nito kaso ay wala na akong magawa ng mas lumapit pa ang mukha nito sa mukha ko hanggang sa malanghap ko na ang mabango at mainit nito hininga. Nanlaki na lamang ang mga mata ko ng maramdaman kong may malambot na bagay ang lumapat sa labi ko. Hindi ito tama kaya naman pinilit kong iiwas ang mukha ko pero nabigo ako ng maramdaman ko ang kamay nito ay nakahawak sa likuran na ng ulo ko. "wag please" - pakiusap ko sa pagitan ng pag hikbi ko. Wala na akong nagawa kundi ang umiyak ng patuloy sya sa pag halik sa akin. Naging mapusok ang sumunod pa niyang pag kilos na kahit ako ay nauubusan na ng pag hinga ng mapansin nya ito ay kusa na itong pinakawalan ang labi ko. Pero nanigas ako ng makita ko kung anong ginagawa nya ngayon, inaalis nya ang suot suot nyang damit pang itaas habang diretsong nakatingin sakin "Akin kalang, na iintindihan mo ba? " - mahina sambit nito na nag paramdam sakin ng sobrang takot. "At ang sakin, ay akin!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD