“ต่อให้มันเป็นความผิดพลาดแต่ฉันไม่ยอมให้ลูกขาดใครสักคนไปเด็ดขาด” “คืออะไรหนูไม่... / อย่าให้ลูกเกิดมาแล้วติดอยู่กับความรู้สึกว่าโดนพ่อทิ้งทั้งที่ความจริงฉันไม่เคยคิดจะทิ้งลูก” “คือ?” “ฉันจะดูแลเธอกับลูก” “ไม่ค่ะ เราตกลงกันแล้วว่าจะเอายังไงต่อ ตกลงยังไงก็ตามนั้นค่ะ” ฉันรีบพูดทันที ไม่ต้องมาดูแล ไม่อยากให้มีใครรู้สึกผูกพันต่อกันแล้วสุดท้ายก็ต้องจากต้องแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเอง ไม่เอา ไม่คุ้มกับความรู้สึกของเด็กคนหนึ่งหรอก “ฉันขอยกเลิก” เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงนิ่งแถมหน้าก็ยังนิ่งมาก เหมือนเดิมเลยค่ะคือฉันเดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ “ไม่ได้ค่ะ เราตกลง... / อย่าทำให้เด็กคนหนึ่งต้องเกิดมาขาดใครคนหนึ่งทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องขาด” “แต่หนูดูแลแล้วก็เลี้ยงคนเดียวได้ จริง ๆ นะ พ่อแม่หนูรวยเขาไม่ปล่อยให้หลานเขาลำบากหรอก” ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณพ่อคุณแม่ฉันจะยังไม่รู้และฉันก็ยังไม่รู้จะบอกยังไงบอ