“พะ พี่ตุลย์จะทำอะไร”
“...ยังจะถามอีกเหรอ”
“กะ ก็ต้องถามสิ พี่ตุลย์จะทำอะไร ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
“ไม่ปล่อย พี่จะจัดการคนดื้อ ไม่มีผัวเหรอ?”
“กะ ก็ใช่น่ะสิ” -///-
“หึ ๆๆ โอเคไม่เป็นไร...เดี๋ยววันนี้ทำให้มีเอง~”
“เดี๋ยววันนี้ทำให้มีเอง”
เขาหมายถึง ทำให้ฉันมี ผัว ฉันเข้าใจถูกต้องใช่ไหมคะ แก้มฉันร้อนผ่าวไปหมด มือไม้ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเอาไว้ตรงไหน เขินมาก เขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้ว
“พะ พี่ตุลย์อย่าแกล้งหนู” ฉันบอกเขาเสียงสั่น ไม่กล้าสบตาทำได้แค่มองอกเขาเท่านั้น
ฟอด~
“ใครแกล้ง”
o///o
ขะ เขาหอมแก้มฉัน เขาหอมแก้มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดจนได้ยินเสียงลมหายใจแต่พอหอมเสร็จก็ไม่ยอมผละออกห่าง จมูกเขาสัมผัสที่แก้มแล้วเขาก็กระซิบคำนี้ออกมาเบา ๆ ทำเอาฉันเผลอวางมือลงที่ไหล่แกร่งแล้วบีบมันเบา ๆ
“...พี่ไง พี่กำลังแกล้งหนู ปะ ปล่อยสักที”
“แกล้งยังไง” อีกแล้ว ไม่ยอมเอาหน้าออกห่างจากแก้มฉันเหมือนเดิ
