นักเรียนทุกคนที่เรียนอยู่สำนักศึกษาหลวงต่างรอคอยวันปิดภาคเรียนของสำนักศึกษาเพื่อจะได้เดินทางกลับจวนตระกูลของตน ซึ่งสำนักศึกษาหลวงมีกฎระเบียบในการหยุดเรียนเป็นระเบียบปฏิบัติกันมานานคือฤดูร้อนจะปิดเรียนหนึ่งเดือน ฤดูฝนปิดเรียนหนึ่งเดือนและฤดูหนาวปิดเรียนหนึ่งเดือน
“ท่านย่าวันนี้หลานต้องเดินทางกลับสำนักศึกษาหลานต้องคิดถึงท่านย่าทุกวันแน่เลย”
กู้หลี่หลินเข้าไปนั่งกอดแขนที่เหี่ยวย่นของหญิงชราอย่างออดอ้อนเอาใจ ฮูหยินผู้เฒ่ายกมือลูบศีรษะของหลานสาวด้วยความเมตตาในบรรดาหลานสาวทั้งสามคนฮูหยินผู้เฒ่าเอ็นดูกู้หลี่หลินมากที่สุดเพราะนางช่างพูดจาเอาอกเอาใจคนแก่
“ดูเด็กคนนี้ผ่านพิธีปักปิ่นเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้วยังจะมาออดอ้อนย่าเหมือนเด็ก ๆ ไปได้”
“ท่านย่าหลานยังไม่อยากโตเจ้าค่ะ”
“เรื่องเช่นนี้มันห้ามกันได้ด้วยหรืออีกไม่กี่ปีเจ้าต้องแต่งงานออกเรือนไปอยู่บ้านสามีแล้ว”
“ท่านย่า ท่านพูดอะไรก็ไม่รู้”
ห
