ชาติก่อนนางโง่เกินไปจึงทำให้ตกไปเป็นหมากในแผนการของคนอื่นแต่ชาตินี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วเพราะไม่ว่าเรื่องใดตนเองล้วนเตรียมพร้อมไว้จนหมดสิ้น กู้ฮุ่ยหนิงไม่เชื่อว่าครั้งนี้ตนจะพ่ายแพ้ให้แก่จ้าวลู่เหวินอีกครั้ง
“ถ้าเช่นนั้นน้องสาวให้พี่รองคนนี้เดินทางไปส่งเจ้าจนถึงที่เมืองหลวงดีหรือไม่ข้าจะได้คุ้มกันความปลอดภัยให้กับเจ้าด้วย”
“พี่รองขอบใจท่านมากแต่ข้าเดินทางไปเมืองหลวงคนเดียวได้อย่าลืมสิข้ายังมีอันฉีที่วรยุทธ์เก่งกาจไม่แพ้พี่รองเลยนะ”
“น้องรองพูดถูกเรื่องวรยุทธ์อันฉียังเก่งกว่าเจ้าหนึ่งขั้นถือว่าเป็นองครักษ์ที่มีฝีมือดียิ่ง”
“ข้าน้อยไม่กล้ารับคำชมจากคุณชายใหญ่เจ้าค่ะ”
อันฉีที่ยืนรินชาอยู่กล่าวปฏิเสธยิ้ม ๆ ถึงแม้นางจะมีวรยุทธ์ที่เหนือกว่าคุณชายรองจริงแต่ใครจะกล้ารับคำชมเช่นนี้ได้
“อันฉีพี่ใหญ่บอกว่าเจ้าเก่งกว่าข้าหนึ่งขั้นเจ้าก็อย่าทำเป็นถ่อมตัวไปเลย ถึงยังไงสายตาของพี่ใหญ่ข้าย่อมมองไม่ผิ
