“ฉะ ฉันไม่ไหว” เธอออดอ้อนวอนขอด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น
“อดทนอีกนิดนะคนดี ผมยังทำความสะอาดให้คุณไม่ครบทุกซอกทุกมุมเลย” เขาเงยหน้าบอกเสียงแหบพร่า ก่อนจะก้มลงไปอีกครั้ง
เขาขบเม้ม งาบงับสลับกระหวัดเลียไปทั่วทั้งอกอวบท่ามกลางเสียงครางระงม หนำใจแล้วจึงลากไล้เรียวลิ้นต่ำลงมาผ่านหน้าท้องแบนเรียบ เรื่อยมาจนกระทั่งถึงจุดที่อ่อนไหวที่สุด
“...” ลมหายใจเธอหอบถี่ สะเทิ้นสะท้านกับภาพที่เขาคุกเข่าอยู่ที่หน้าขาของตัวเอง โดยเฉพาะเมื่อรายนั้นเอาแต่จับจ้องมองมาตาเป็นมัน ทำเอาคนถูกมองถึงกับประหม่า แน่นอนเธอรับรู้ว่าสายตานั้นไม่ได้มองที่หน้า แต่กำลังมองที่หน้าขาของเธอต่างหาก
“อ๊ะ!” เธอกัดเม้มริมฝีปากกลั้นเสียงคราง เมื่อคนที่กำลังคุกเข่าไม่ได้เอาแต่มองอีกต่อไป เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ ก่อนจะส่งเรียวลิ้นไปสัมผัสกระหวัดเลีย แต่ดูเหมือนสัมผัสแผ่วๆ ประหนึ่งแค่การทักทายจะไม่เพียงพอสำหรับคนที่ราวกับถูกตัณหาราคะครอบงำ
