“อ่ะ!! กินซะเดี๋ยวจะได้กินยา”
“ไข่ลวก! นี่จะโดฟผัวเหรอ”
ผมถามมิรินออกไปในตอนที่เธอวางชามที่มีไข่ลวกปลอกเปลือกใส่ซอสใส่พริกไทยเรียบร้อยแล้วมาวางไว้ตรงหน้าผมนี่เหรอวะที่มิบอกจะทำอะไรให้ผมกินไข่ลวกเนี่ยนะหรือว่าวันนี้มิรินเกิดอยากเล่นบทนางแมวยั่วสวาทให้ผมจัดหนักวะ ผมอดไม่ได้แล้วพูดแซวๆมิออกไป
“โดฟเดิฟอะไรกันล่ะตู้เย็นห้องนายทั้งตู้มีไข่อยู่สามฟองอ่ะ! ข้าวก็ไม่มีนายก็กินไข่ลวกไปก็แล้วกันมีให้กินแค่นี้ก็บุญแล้วหัดซื้อของกินติดตู้แทนเบียร์บ้างก็ดีนะ”
ผมถามแค่นิดเดียวแม่งตอบมาซะยาวจะเรียกว่าตอบคงไม่ใช่แบบนี้เรียกบ่นมากกว่าแต่มันก็จริงอย่างที่มิรินบ่นผมไม่เคยมีพวกของกินห่าเหวอะไรติดตู้เย็นนอกจากเบียร์กับน้ำส่วนไอ้ไข่ที่มีอยู่คงเหลือจากตอนที่พี่สาวผมมาค้างด้วยเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนก็อย่างว่าแหละครับห้องชายโสดจะมามีของพวกนั้นได้ยังไงแต่ตอนนี้ผมคิดอะไรออกละ
“มาอยู่ด้วยกันสิแล้วจะพาไปซื้อมาใส่ให้เต
