DON'T FEEL 07
****************************
[DIAO : SAID]
“ปล่อยแพรไปได้มั้ยคะ?”
“ว่าไงนะ!!!”
ผมมองหน้าแพรที่มองหน้าผมกลับมาเหมือนกัน เมื่อกี้ผมถามเธอว่าจะต้องให้ผมทำยังไงเธอถึงจะยกโทษที่ผมขังเธอเอาไว้ในห้อง และคำตอบของเธอก็คือขอให้ผมปล่อยเธอไป
ทั้งที่เธอก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว และผมก็ไม่คิดที่จะปล่อยเธอไปด้วย
แล้วทำไมถึงยังกล้าที่จะมาขอให้ผมปล่อยเธอไปอีก อีกอย่างเธอก็น่าจะรู้ว่าถ้าพูดแบบนี้มันจะทำให้ผมโกรธและโมโหมากแค่ไหนแต่เธอก็เลือกที่จะพูดมันออกมา
กูแม่งก็อุตส่าห์ใจดีตามง้อตามขอโทษและเอาใจทั้งวัน แต่เธอกลับมาพูดอะไรที่ทำให้กูโกรธขึ้นมาอีกแล้ว
รอยยิ้มบนใบหน้าผมหายไปทันทีที่ได้ยินแพรขอให้ผมปล่อยเธอไป
“เมื่อกี้พูดว่าอะไร ให้พูดใหม่อีกที” ผมถามคนตัวเล็กกลับไปอีกครั้ง
“สิ่งเดียวที่แพรอยากจะขอจากพี่เดียวตอนนี้ก็คือปล่อยแพรไปได้มั้ยคะ?”
“ทั้งที่รู้ว่าพูดแบบนี้แล้
