[[ KABANATA CCXXXVII ]]
PHASE V: LIHIM NG PAMILYA SANDOVAL
“ITUTULOY mo na ba talaga ang pagpapari mo?” Mahinahong tanong ko sa kaniya habang papalapit siya sa akin na meron hawak-hawak na plato na may lamang triangle sandwich at carbonara. Nakaupo ako rito sa papag—walang malamabot na kama at sobrang sikip lang talaga nitong kwarto na ‘to na meron lang isang bombilya at putting elektripan na nakapatong sa ibabaw ng upuan na nakatapat sa akin—nakahinto lang ‘to. Mababang bubong na halos pumayuyuko siya dahil nga parang tumatangkad siya, o baka sadyang lumiliit lang talaga ako taon taon—kahoy lang ang pader ng kwarto na ‘to at nasa tabi lang talaga ng kalsada kaya naman rinig na rinig ko ang ingay sa labas. Natatandaan ko rin na ganitong ganito lang din ang tinuluyan niya noon sa Sa
