[[ KABANATA CCXXVII-B ]]
PUMAGUGULONG pa sa loob ng aking bibig ang dice na pinasubo sa akin ng Ninong ko. Maliit lang ‘to—kasing sukat lang ng kuko ng hinliliit ko. Nauna na akong pumasok rito sa aking kwarto—hinayaan ko lang na nakabukas ang pintuan. Naghihintay sa pagpasok ng aking kinasasabikang Ninong habang nakaupo pa ako rito sa paahang bahagi ng aking kama.
Patuloy ang pagsipsip ko—naiipon ang laway ko. Matigas lang ‘to na walang lasa. Sinusubukan kong salatin ng dulo ng dila ko ang bawat maliliit na butas sa bawat gilid nito. ang kaso kahit na ipikit ko ang aking mga mata hindi ko pa rin talaga malaman kung nasaan ang pinakamaraming butas. Kung akong papipiliin—gusto ko syempre na ang anim na mukha ang mapili ko, ang mairolyo ko. Mabibitin ako kung isa lang—at paano rin kung
