KABANATA CCXXXIX

4990 Words

[[ KABANATA CCXXXIX ]]     KAHIHINTO lang ng bus dito sa terminal sa bayan. Maliwanag na rin at kahit na mag-aalas siete pa lang ng umaga ay ramdam ko na kaagad ang init ng araw. Pagkababa na pagkababa ko sa bus ay nakaramdam ako na para bang ang tagal tagal ko nang hindi nakarating dito—siguro dahil nga sa nakalimutan ko ang lugar na ‘to kahit pa dinala na ako rito ni Arjun at Ivan. Ngayon kasi ay malinaw kong naalala ang mga hindi namang nabagong upuan dito sa terminal, ‘yong mga tindahan at kainan—hindi man lang nagbago rin at ganoon din ang pilahan ng tricycle.  Habang papalapit ako sa mga bahay bahay, nakita kong muli ang simbahan kong saan kami unang nagkita ni Andrew. Bigla ko na naman tuloy siyang naalala at hindi na maalis sa isipan ko tuloy ang nakita kong ginagawa niya sa sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD