ล่า.. Chapter 1
694 Words
ดารัณ ภัณภะรักษณ์ สาวนักศึกษาปีที่สามนั่งขดตัวสั่นเทิ้มบนพื้นห้องพักสี่เหลี่ยมขนาดยี่สิบตารางเมตรด้วยใจสั่นระทึก ถึงบรรยากาศด้านนอกฝนตกหรือพื้นกระเบื้องใต้ฝ่าเท้าเปลือยจะเย็นเฉียบสักแค่ไหนก็ไม่ได้ช่วยให้เหงื่อบนไรผมเธอลดลงเลยแม้แต่น้อยกลับมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เหมือนคืนนี้มันช้ากว่าปกติ เธอเฝ้าภาวนาจ้องมองนาฬิกาด้วยใจจดจ่อ
‘เมื่อไหร่จะเช้าสักที!’
อากาศแบบนี้คงเป็นคืนที่หลับสบายสำหรับทุกคนในอพาร์ทเม้นต์ แต่เธอไม่ มันเงียบสงัด เงียบเสียจนได้ยินเสียงหยดน้ำจากก๊อกในห้องน้ำหยดลงขันประมาณสี่วินาทีครั้งหรือการเคลื่อนตัวของเข็มนาฬิกาบนฝาผนังบ่งบอกเวลาตีสามสี่สิบนาที ในความรู้สึกตอนนี้แม้แต่เข็มวินาทียังช้าหากเทียบกับจังหวะการเต้นของหัวใจเธอ ดวงตากลมโตใต้คิ้วโก่งขมวดยุ่งกวาดมองไปรอบๆซ้ายขวาด้วยความหวาดวิตก
ครืดดด!
เพียงสมาร์ทโฟนในมือสั่นขึ้นเธอกลับสะดุ้งโหยง
“ธีร์”
รอยยิ้มแรกในรอบห้าวันผุดขึ้นบนดวงหน้าเรียวซีดเผือดเมื่อธีร์เทพแฟนหนุ่มของเธอที่หายไปตั้งแต่สามวันก่อนติดต่อกลับมา เธอพยายามโทรหาเขาตลอดแต่ไม่สามารถติดต่อได้จนเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้เขากำลังส่งข้อความบางอย่างมาถึงเธอ
..รัณ โอเคมั้ย
...ไม่ต้องไปงานศพใครทั้งนั้นนะ
..เรื่องนี้ตำรวจก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้
..พยายามอย่าอยู่คนเดียว
...ถ้าอยู่ในห้องเปิดไฟให้สว่างไว้
การติดต่อกลับมาของเขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลย
..ฉันไปก่อนนะ ดารัณ (ข้อความสุดท้ายจากเขา)
“ไม่ๆๆ” เธอครวญเสียงสั่นส่ายศีรษะระรัว รีบโทรไปหาเขา แต่..
‘ขออภัยค่ะหมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้’
ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด
บ้าเอ๊ย นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันแน่!
ห้าวันก่อน สายชล เพื่อนสนิทของธีร์เทพประสบอุบัติเหตุโดนรถสิบล้อผ่าไฟแดงพุ่งเข้าเหยียบและตายทันทีในที่เกิดเหตุ สองวันถัดมาเกิดเหตุการณ์สูญเสียแบบนี้ซ้ำอีกเมื่อศิณะ และวรุธ นั่งบิ๊กไบค์คันเดียวกันออกไปจากหอพักยังไม่ถึงสามกิโลเมตรแต่ดันมีรถปริศนาชนเข้าอย่างจัง ร่างทั้งสองกระเด็นกระดอนกันคนละทิศละทางตายอย่างน่าอนาถ และตอนนี้ยังไม่มีความคืบหน้าเกี่ยวกับเจ้าของรถคันนั้นเลย
ทุกคนตระหนักแก่ใจแล้วว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ!
แล้ววันก่อน โตมร ถูกยิงตายระหว่างเดินทางไปงานศพเพื่อน และเมื่อวาน เหตุเศร้าสลดล่าสุด รสา ซึ่งเป็นแฟนสาวของโตมรและยังเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอกลับถึงแก่ความตาย เพราะเครียดจัดหลังทราบข่าวว่าแฟนหนุ่มเสียชีวิต เธอตัดสินใจจบชีวิตตนเองโดยการผูกคอตายในห้องนอนที่บ้านต่างจังหวัด
“ฮึก”
ร่างเล็กถอยร่นจนแผ่นหลังชิดผนังมุมห้อง ดวงตาบวมแฉะทอดมองไปที่เตียงของรสา เพื่อนสาวคนสนิท ซึ่งเป็นที่ปรึกษาให้กันทุกเรื่อง กินนอนด้วยกัน และยังมีแฟนอยู่กลุ่มเดียวกันไปไหนด้วยกันตลอด ตุ๊กตาตัวโปรดของรสายังคงวางอยู่บนเตียงที่เดิม เธอไม่เชื่อว่าคนอย่างรสาจะคิดสั้นได้ ไม่มีทาง มันเป็นฝีมือของปิศาจร้ายที่กำลังตามไล่ล่าพวกเธอต่างหากล่ะ
เธอไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นคือใคร ทราบแค่ว่าพวกมันกำลังตามมาเอาคืน!
ตอนนี้ธีร์เทพติดต่อไม่ได้แล้ว เหลือแค่เธอ!!
เธอกลัวเหลือเกิน กลัวว่าคืนนี้ อาจจะเป็นคืนสุดท้ายที่เธอจะมีลมหายใจอยู่
โครม!
เสียงแหลมกรีดร้องออกมาอย่างตื่นกลัวเมื่อมองเห็นเงาดำทะมึนยืนอยู่ตรงระเบียงกำลังทำลายประตูหลังห้องเข้ามา ไม่ว่าที่นี่ หรือที่ไหนก็ไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว
“ไง สาวน้อย”
ฟึ่บ!
.......................................................
- Writer
