โลอาห์น เคอวิซ เอลวานอฟ มาเฟียหนุ่มผู้มีชีวิตคลุกคลีอยู่แต่กับเรื่องที่เสี่ยงตายมากว่าสามสิบปีจนกลายเป็นเสือยิ้มยาก ตอนนี้เขากำลังนั่งขำออกมาอย่างง่ายดายเพียงเพราะได้อ่านข้อมูลในมือถือของดารัณ หญิงสาวที่เขาเริ่มสนใจในตัวเธอมากขึ้นเหตุเพราะตนเองได้เป็นคนแรกที่ได้สัมผัสรสสวาทจากเรือนกายบริสุทธิ์ของหล่อนกระมัง และตอนนี้เขากำลังพาร่างบางมานอนบนเตียงเคียงข้างกายในห้องนอนที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนจะย่างกรายเข้ามาได้ อย่าว่าแต่ห้องนอนหรือห้องไหนๆเลย ขนาดทั้งคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ก็ไม่มีผู้หญิงเลยสักคน เพราะเขาคิดว่าผู้หญิงคือสัญลักษณ์แห่งความอ่อนแอและความวุ่นวายซึ่งจะนำไปสู่หายนะ แต่ตอนนี้เขากลับลืมเรื่องเหล่านั้นและเป็นฝ่ายแหกกฎที่ตนเองตั้งไปโดยไม่รู้ตัว
“อะไรของเธอเนี่ย ..อืม กลเม็ดในการใช้ปากกับส่วนนั้นของผู้ชาย
.. เสียตัวครั้งแรกเจ็บไหม
.. ส่งเสียงครางโทนไหนดีเขาจะได้ไม่รำคาญ ชิ นังบ้านี่”
เขาบ่
