“ไอด้าผมไม่ใช่คนที่คุณกำลังคิดถึงมีสติบ้างสิวะ” “...” “ใช่สิ ทำไมจะไม่ใช่ ด้าจำพี่ได้ ไอ้คนที่ไม่เคยมีด้าอยู่ในสายตา ไอ้คนที่เอาซิงด้าไปแล้วยังมาขอให้ด้าเป็นแค่เพื่อนสนิท! ไอ้ฝรั่งใจร้าย! ฮึก! ฮื่อ ๆๆ” “...” นี่มัน...ผมรึเปล่า “ฮึก! ด้าเกลียดพี่ ฮื่อ ๆๆ” “ไอด้าคุณหมายถึงผมเหรอ” “...” ผมถามเธอก็มองหน้าผม ถึงจะเป็นสายตาของคนเมาแต่ผมก็รับรู้ถึงความเจ็บปวดในสายตาเธอได้ “คุณหมายถึงผมรึเปล่า” “...จะใครล่ะถ้าไม่ใช่พี่ จะใครล่ะที่ทำให้ชอบมาตั้งนานสุดท้ายพอได้ซิงด้าไปก็ดันมาอยากสนุกต่อ” “ชอบมาตั้งนาน?” นี่มันอะไรกันวะ เธอเมาแล้วพูดไปเรื่อยหรือว่าเมาแล้วพูดความจริง แต่เราเพิ่งรู้จักกันเพราะความเข้าใจผิดไม่ใช่รึไง “ฮึก! ไม่ต้องถามแล้วด้าเมา อยากนอน~” ผมไม่รู้จะอึ้ง จะสงสัย หรือว่าขำเธอดี แต่สุดท้ายก็สงสัยคำพูดเธอมากกว่าจะรู้สึกอย่างอื่น “เดี๋ยวก่อนไอด้า ที่คุณบอกว่าชอบผมมาตั้งนานหมายความว