จะรักคนใหม่ให้มากกว่า

เธอกับเขาไม่มีฉัน…3/1

เช้าวันจันทร์มนุษย์เงินเดือนอย่างอัยวาก็ต้องตื่นเช้าไปทำงานก่อนเจ้านายที่แสนจะมาทำงานเช้าของเธอจะมาถึงออฟฟิศ หญิงสาวเข้ามาทำหน้าที่เป็นเลขาส่วนตัวของผู้บริหารห้างสรรพสินค้าในเครืออัครากรุ๊ปแทนคนเก่าที่ลาออกไปอยู่ต่างประเทศได้ห้าเดือนแล้ว

การมีเลขาเป็นสาวสวยมากฝีมือที่เปรียบเสมือนมือขวาคอยดูแลจัดการชีวิตประจำวันให้เป็นไปตามกำหนดการงานในปฏิทิน พร้อมทั้งคอยอำนวยความสะดวกให้ในบางเรื่อง รวมถึงไปพบลูกค้าด้วยกันทำให้การทำงานของ ปรเมศวร์ อัคราพิพัฒน์หนึ่งในผู้บริหารและทายาทของนักธุรกิจห้างสรรพสินค้าเป็นไปอย่างราบรื่นและมีประสิทธิภาพ เขาเป็นคนสัมภาษณ์และเลือกเลขาคนนี้มาด้วยสายตาของตนเอง และก็ไม่ผิดหวังเลย อัยวาทำงานละเอียดตรงต่อเวลา มีความรับผิดชอบสูง และรอบคอบในทุกเรื่องไม่มีข้อผิดพลาดเลยแม้แต่น้อยตั้งแต่ร่วมงานกันมา

หญิงสาวมาถึงออฟฟิศซึ่งตั้งอยู่บนชั้นสิบของห้างสรรพสินค้าได้ไม่ถึงสามสิบนาทีเจ้านายผู้หล่อเนี้ยบของเธอก็เดินทางมาถึง ร่างโปร่งบางในชุดสูทสีเข้มพอดีตัว กางเกงเอวสูงเข้ารูปโชว์ขาเรียวยาวได้สัดส่วน ผมแสกกลางเรียบตึงเกล้าเป็นมวยต่ำดูสวยสง่า หญิงสาวลุกขึ้นยืนกระพุ่มมือไหว้และกล่าวทักทายเจ้านายพร้อมรอยยิ้ม

“สวัสดีค่ะบอส”

ผู้บริหารหนุ่มยิ้มก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการรับทราบ

“ผมมาช้ากว่าคุณอีกแล้ว”

อัยวายิ้มจนเห็นไรฟันเรียงสวย “ก็ดิฉันเป็นพนักงานนี่คะ มาก่อนเจ้านายถึงจะถูกต้องค่ะ”

ปรเมศวร์ยิ้มก่อนจะเอ่ยตอบอย่างอารมณ์ดี “งั้นผมคงต้องพิจารณาเพิ่มเบี้ยขยันให้คุณเลขาคนเก่งแสนขยันของผมแล้ว”

“ไม่กล้าบอกว่าไม่เป็นไรเพราะเป็นหน้าที่เลยค่ะบอส” เลขาคนสวยแสนขยันยิ้มกว้าง ทำเอาคนเป็นเจ้านายหัวเราะเต็มเสียง

“แปลว่าผมสมควรรีบพิจารณา”

“ขอบคุณบอสที่เอ็นดูค่ะ” ปรเมศวร์หัวเราะเสียงดังอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานโดยมีอัยวาเดินตามเข้าไปพร้อมไอแพด

หลังจากที่ทำงานร่วมกันมาห้าเดือน เขาถึงรู้ว่าภายใต้ท่าทางนิ่ง ๆ และรอยยิ้มอย่างสุภาพอยู่เสมอของอัยวา เธอเป็นคนมีอารมณ์ขัน มีความสามารถในการสร้างสรรค์บทสนทนาให้มีชีวิตชีวา การพูดคุยกับเธอไม่เคยน่าเบื่อเลย

หญิงสาวแจ้งตารางงานของวันนี้ให้เจ้านายทราบตามลำดับ

“วันศุกร์นี้เรามีงานเลี้ยงใหญ่ครบรอบหกสิบปีของห้างอัคราสาขาแรก ดิฉันสั่งชุดสูทไว้ให้บอสแล้ว มีนัดลองชุดวันนี้ตอนบ่ายโมงนะคะ”

“อือฮึ ขอบใจที่เตือน”

“เป็นหน้าที่อยู่แล้วค่ะ แล้วเช้านี้บอสจะรับอะไรดีคะ”

ผู้บริหารหนุ่มใช้ความเงียบและสายตาที่มีรอยยิ้มเป็นคำตอบ

“เหมือนเดิมนะคะ”

“เก่งมาก”

เหมือนเดิมของเขาก็คือ กาแฟดำกับคลับแซนด์วิช

ทางด้านของอินทวิชญ์ เขาก็รับทราบว่าในช่วงเย็นของวันศุกร์นี้ต้องไปร่วมงานฉลองครบรอบหกสิบปีของห้างสรรพสินค้าใหญ่ซึ่งเป็นธุรกิจในเครือของนิ่มอนงค์แฟนสาว เสื้อผ้าของเขามีพร้อมอยู่แล้วไม่ต้องให้เลขาวัยกลางคนที่สืบทอดมาจากรุ่นบิดาต้องเตรียมการให้แต่อย่างใด

งานเลี้ยงจัดขึ้นที่แกรนด์ฮอลล์ของโรงแรมหรูซึ่งตั้งอยู่ติดกับห้างสรรพสินค้าของอัครากรุ๊ป โรงแรมแห่งนี้เป็นธุรกิจของตระกูลเมธาศิริ แขกที่ได้รับเชิญล้วนแต่เป็นคนที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักกันดี มีทั้งคนในแวดวงธุรกิจและวงการบันเทิง รวมถึงเหล่าเซเลบที่คุ้นหน้าคุ้นตา ต่างแต่งกายกันอย่างหรูหราสมกับที่มาร่วมงานใหญ่ โดยเฉพาะฝ่ายหญิงที่จัดเต็มราวกับมาเดินบนรันเวย์ ไม่มีใครยอมน้อยหน้า ประมาณการด้วยสายตามีผู้เข้าร่วมงานกว่าหนึ่งพันคน มีนักข่าวจากทุกสำนักมาร่วมเก็บภาพหมู่คนที่มีชื่อเสียงซึ่งเข้าร่วมงานในครั้งนี้เพื่อนำไปเสนอข่าว ภายในงานประดับตกแต่งด้วยสีทองและเงินพนักงานเดินกันขวักไขว่

อินทวิชญ์เดินควงคู่กับทายาทสาวอีกคนของอัครากรุ๊ปที่วันนี้เธอสวยโดดเด่นสะดุดตา ทั้งชุดที่สวม ทรงผม การแต่งหน้าและเครื่องประดับที่ดิไซน์มาโดยเฉพาะ ทุกอย่างสอดรับกันอย่างลงตัวเรียกช่างภาพให้หันมากดชัตเตอร์กันรัว ๆ โดยเฉพาะเมื่อเธอเคียงคู่มากับไฮโซหนุ่มอดีตนักแข่งรถชื่อดังที่สาว ๆ ต่างพากันกรี๊ด

“ขอภาพเดี่ยวคุณนิ่มด้วยได้มั้ยครับ สวยมาก”

มีเสียงจากช่างภาพคนหนึ่งขอขึ้นมา นิ่มอนงค์หันไปยิ้มกับคู่หมั้นหนุ่มของเธอที่ดูหล่อและสมาร์ตโดดเด่นที่สุดในงานเป็นการขออนุญาต อินทวิชญ์ยิ้มและพยักหน้าให้ด้วยความเต็มใจ จากนั้นก็เดินไปหามุมยืนรอแฟนสาวคนสวย

วันนี้คุณหนูนิ่มอนงค์สวยสะกดตาจนหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต้องเหลียวมอง ชายหนุ่มเองก็รู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่มองมาที่เขาอย่างอิจฉาเพราะคู่หมั้นของเขาสวยจนแทบจะละสายตาไม่ได้ หากนิ่มอนงค์ใจอ่อนยอมรับงานในวงการบันเทิงที่เสนอเข้ามาเธออาจจะได้เป็นนางเอกแถวหน้าของเมืองไทยแล้วก็ได้

ทางด้านปรเมศวร์กับอัยวาบอสหนุ่มกับเลขาสาวสวยผู้รู้ใจเดินเข้ามาในงานในเวลาต่อมา ด้วยรูปร่างหน้าตาบวกกับบุคลิกที่ดูสุขุมนุ่มลึก อีกทั้งยังเป็นผู้บริหารระดับสูงของอัครากรุ๊ปย่อมดึงดูดความสนใจจากช่างภาพและนักข่าวได้ไม่แพ้กัน

“นั่น คุณปรเมศวร์มาแล้ว คุณปรเมศวร์ครับ ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ”

“ได้ครับ” ชายหนุ่มหันไปตอบรับกับช่างภาพก่อนจะหันมายิ้มให้อัยวา ที่เดินเยื้องไปทางด้านหลังเล็กน้อย หญิงสาวขยับไปยืนอยู่อีกด้านอย่างรู้งานเพื่อให้ช่างภาพเก็บภาพเจ้านายสุดหล่อของเธอได้ทุกมุม ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปคลี่ยิ้มมองผู้ชายที่กำลังถูกช่างภาพและนักข่าวห้อมล้อมด้วยความภาคภูมิใจโดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งที่คั่งค้างด้วยความเจ็บและแค้นกำลังจ้องมองเธอ นัยน์ตาคู่นั้นเหมือนมีเปลวไฟลุกเรืองอยู่

‘ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่’