CHAPTER 4 “เพลงนี้เพื่อเธอ”

1816 Words

และแล้ววันประกวดดาวเดือนก็มาถึง จีนเดินทางมาพร้อมกีตาร์ตัวโปรด จากสาวสวยสดใส กลายเป็นสาวเท่ไปในทันที เมื่อมีกีตาร์สะพายอยู่ที่ด้านหลัง เมื่อมาถึงคณะ จีนก็พบว่า เพื่อน ๆ มาพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วเรียบร้อย “ไงจ๊ะ พร้อมบอกรักผ่านเสียงเพลงรึยังวันนี้” สมายเอ่ยแซวเพื่อนสาวตั้งแต่เจ้าตัวยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะดี “บ้า!! บอกรักอะไรเล่า” จีนตอบกลับอย่างเขินอาย “อ่ะ ๆ อย่าไปแซวเยอะ เดี๋ยวตื่นเต้นเกิน 5555” เฟยหยุดการแซวเพราะเห็นใจเพื่อน แล้วหันไปถามจีนต่อ “ว่าแต่ ยังไม่เคยเจอพ่อเทพบุตรสุดหล่อของเพื่อนเลยอ่ะ จะหล่อแค่ไหนนะ” “เออ นั่นดิ ดันมาซ้อมดาวเดือนพร้อมรับน้อง เราเลยอดไปส่องหนุ่มหล่อเลย” สมายรีบเสริมทัพ “ย่ะ ก็หล่อแหละ รอดูบนเวที” จีนตอบกลับเพื่อนสาวสั้น ๆ “ตื่นเต้นมั้ยแม่” โบว์เอ่ยถามเพื่อน พร้อมเอาไหล่กระแซะจีน “เรื่องประกวดก็ไม่ค่อยเท่าไหร่นะ แต่เรื่องหลังจากประกวดเนี่ยดิ ฮือ ไม่อยากจะคิด” จีนเอ่ยตอบ พร้อมไหลไปกองกับโต๊ะ “แล้วนัดเค้ายัง จะคุยกับเค้าเนี่ย” เฟยเอ่ยถาม “เออ ยังอ่ะ ลืม แหะ ๆ” จีนตอบเพื่อนพร้อมหัวเราะแห้ง ๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเปิดหาแชทของปราบทันที “เออดีเนอะ จะนัดเค้าคุย แต่ไม่บอกเค้า” เฟยบ่นเบา ๆ Line Prab จีน : ปราบ หลังประกวดมีไปไหนต่อมั้ย จะขอคุยด้วยหน่อย ไม่นาน ปราบ : อ่อ ได้สิ ที่ไหน จีน : ลานจอดรถหน้าหอประชุมแล้วกัน หลังเสร็จงานนะ : เจอกัน เดี๋ยวจีนรอ ^^ ปราบ : เจอกันครับ 15.00 น. ผู้เข้าประกวดทุกคน มาเตรียมแต่งหน้าแต่งตัว ที่หอประชุมด้านหลังเวที จีนมาพร้อมกับเพื่อน ๆ ทั้ง 3 คนที่วันนี้จะมาเป็นผู้ดูแลและให้กำลังใจเพื่อนจีนถึงหลังเวที จีนนั่งแต่งหน้าอยู่ซักพักก็สัมผัสถึงความเงียบของเพื่อน ๆ ทั้ง 3 จึงหันตามสายตาไป จนเจอเป้าหมายที่เพื่อนทั้ง 3 กำลังตกตะลึงอยู่ “จีน ใครวะ โคตรหล่อ” สมายเพ้อออกมาเบา ๆ คนแรก “นั่นดิ หล่อโคตร ๆ ไปอยู่หลุมไหนมา หนูไม่เคยเห็น” โบว์พร่ำต่อ “ปราบไง” คำตอบสั้น ๆ ของจีน ทำให้สมายและโบว์หันมองหน้าจีนทันที ในขณะที่เฟย จ้องปราบตาไม่กระพริบ เหมือนวันแรกที่จีนเจอปราบในห้องประชุม จนกระทั่ง ปราบเดินมาทักจีน “สวัสดี จีน และ เอ่อ...เพื่อน ๆ จีน” ปราบยิ้มทักทายจีน และทันมาพยักหน้าทักทายเพื่อน ๆ จีน “เชี่ยยยยยยยย......” สมายอุทานออกมา จนจีนต้องเอาศอกกระทุ้งสะกิดเพื่อน ปราบลอบยิ้มเบา ๆ กับอาการของเพื่อนจีน แล้วหันมาพูดทิ้งท้ายกับจีน “หลังเลิกงานเจอกันนะ สู้ ๆ” ปราบยิ้มแล้วเดินไปเตรียมตัวต่อ “โห....แม่ ไม่แปลกใจเลยที่แม่เพ้อ น่าหลงจัง” โบว์เอ่ยพร้อมมองตามปราบตาละห้อย “อ่ะ ของเพื่อนนะคะ ใจร่ม ๆ” สมายที่ตื่นจากภวังค์แล้วเอ่ยออกมา จีนหัวเราะเพื่อน ๆ ที่เพิ่งเจอความหล่อของปราบตก เล่นซะไปไม่เป็นกันทีเดียว 17.00 การประกวดเริ่มขึ้น พิธีกร กล่าวเปิดงานและเชิญดาวเดือนแต่ละคณะ ขึ้นโชว์ตัวตามลำดับ เสียงกรี๊ดโห่แซว ดังลั่นหอประชุม ตามด้วยการแสดงรวมจากดาวเดือนทุกคณะที่ทำการซ้อมกันมาอย่างดี หลังจากนั้น ก็เข้าสู่การแสดงความสามารถพิเศษของตัวแทนแต่ละคณะ บี ดาวคณะนิเทศศาสตร์ ขึ้นแสดงเต้น Cover ประกอบเพลงของวง Black Pink สุดเซ็กซี่ เรียกเสียงกรี๊ด เสียงโห่แซวจากหนุ่ม ๆ สาว ๆ ลั่นหอประชุม ส่วนปราบ หนุ่มหล่อมาดเท่ เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ เลือกขึ้นโชว์ด้วยการร้องเพลง Look for the good ของ Jason mraz เค้าเลือกที่จะร้องเพลงที่ให้กำลังใจคนฟัง ให้มองหาสิ่งดีดี เพื่อต่อสู้กับสถานการณ์ย่ำแย่ที่เข้ามาในชีวิต ของแต่ละคน และก็มาถึงคิวของจีน เมื่อได้ยินเสียงประกาศเรียกขึ้นเวที เธอรวบรวมสติ สูดหายใจเต็มปอด แล้วปล่อยออกมา เดินขึ้นเวทีด้วยความมั่นใจ เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ดให้กำลังใจดังขึ้น เมื่อเธอเดินออกไปด้านหน้าเวที เธอนั่งลงบนเก้าอี้สูงที่ทีมงานจัดไว้ให้บนเวที ขยับไมค์ให้พอดีกับตัว เธอหันกลับไปมองทางด้านหลังเวที เห็นเพื่อนทั้ง 3 ยืนให้กำลังใจอยู่และ เลยไปด้านหลัง เธอมองเห็นปราบที่กำลังส่งยิ้มให้กำลังใจเธออยู่จากด้านหลังเวที เธอหันกลับมาหาผู้ชม แล้วพูดกับตัวเองในใจ ‘เธอพร้อมแล้วจีน’ เสียงบรรเลงกีตาร์โปร่งดังขึ้น พร้อมเสียงปรบมือของผู้ชมในหอประชุม ที่ค่อย ๆ เบาลงเมื่อโน๊ตแรกถูกเปล่งออกมาจากปากของสาวสวยบนเวที ถ้าหากสายตานั้นมีข้อความ ที่เก็บเอาไว้มากมายไม่เคยบอก ที่ใจไม่กล้าพอ ถ้าความคิดถึงและความห่วงใย ที่ปิดเอาไว้ถ้าเธอนั้นดูออก ก็คงเข้าใจ เธออยากให้ปราบได้รับรู้ ว่าทุกครั้งที่จีนทัก ที่จีนถาม หรือชวนคุย ทุกความรู้สึกมีความห่วงใยแฝงไว้ในคำพูดเหล่านั้นเสมอ ปราบจะรับรู้ได้บ้างมั้ย ว่าจีนซ่อนอะไรไว้ในสายตาที่มองออกไปทุกครั้ง ยิ่งได้ใกล้กัน ยิ่งได้ผูกพัน จนมันกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะหายไป ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อย่างนี้ ยิ่งได้รู้จัก ได้พูดคุย ได้ใกล้ชิดสนิทสนม มันยิ่งทำให้รู้สึกว่าจีนชอบปราบจริง ๆ เรามีอะไรที่คล้ายกันหลายอย่าง ถึงที่ผ่านมาหลายเดือน จีนจะไม่เคยแสดงออกมากมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจีนไม่รู้สึก ได้แต่เขียนข้อความว่ารัก ได้แต่เขียนทุกวันให้เธอ กลับมานอนละเมอตัวเธอจะรู้อะไรบ้างไหม อยากจะพูดซักคำว่ารัก แต่ก็พูดได้เพียงแค่ในหัวใจ จะต้องบอกเธอยังไง แต่คงดีถ้าเธอคิดตรงกันกับฉัน จีนแค่อยากจะรวบรวมความกล้า แล้วพูดออกไปซักครั้ง ว่าเค้ารู้สึกยังไงกับปราบ ไม่ว่าผลมันจะเป็นยังไง วันนี้จีนก็จะต้องบอกออกไปให้ได้ ถ้าเราสองคนบังเอิญสบตา จะดีหรือร้าย ถ้าเธอนั้นมองออก ว่าฉันรักเธอ จีนแค่หวังให้ปราบได้รับรู้ความรู้สึกของจีน เข้าใจความหมายของสายตาที่มองไปที่ปราบตั้งแต่วินาทีแรกที่จีนได้เจอปราบในห้องประชุมวันนั้น ยิ่งได้ใกล้กัน ยิ่งได้ผูกพัน จนมันกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะหายไป ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อย่างนี้ ได้แต่เขียนข้อความว่ารัก ได้แต่เขียนทุกวันให้เธอ กลับมานอนละเมอตัวเธอจะรู้อะไรบ้างไหม อยากจะพูดซักคำว่ารัก แต่ก็พูดได้เพียงแค่ในหัวใจ จะต้องบอกเธอยังไง แต่คงดีถ้าเธอคิดตรงกันกับฉัน **(เพลง พูดว่ารักในใจ – มุก วรนิษฐ์)** และวันนี้ จีนก็ตัดสินใจแล้วว่า การพูดความรู้สึกออกไปนั้น แม้มันจะเสี่ยง แต่จีนก็จะรับความเสี่ยงนั้นเอาไว้ แล้วถือว่ามันจะเป็นราคาของความรู้สึกครั้งนี้ที่จีนจะต้องแลกมา เมื่อคอร์ดสุดท้ายของกีตาร์สิ้นสุดลง ความเงียบเข้าปกคลุมหอประชุม และเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ด ก็ดังสนั่นหอประชุมอีกครั้ง ความรู้สึกที่จีนต้องการสื่อผ่านจากเสียงเพลงของเธอ ได้ส่งผ่านออกไปทั้งหมดแล้ว อยู่ที่ผลตอบรับของมันแล้ว ว่าจะเป็นเช่นไร จีนเดินลงจากเวที ตรงเข้ากอดเพื่อน ๆ ของเธอ เพื่อเรียกกำลังใจ เธอมองเลยไปด้านหลังเพื่อน ๆ ของเธอก็เจอเข้ากับสายตาของปราบ ปราบเพียงยิ้มและพยักหน้าให้เธอ เท่านั้น ก็เป็นกำลังใจให้เธอได้อย่างดีแล้ว การประกวดเดินทางมาจนถึงช่วงประกาศผล เป็นไปตามคาด เดือนมหาวิทยาลัยปีนี้ ตกเป็นของ ปราบ เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ส่วนก้าวเดือนจากคณะบริหารนั้นคว้าตำแหน่งรองอันดับ 1 ไปครอง เข้าสู่ช่วงการประกาศผลดาวมหาวิทยาลัย รายชื่อผู้ได้รับรางวัล ถูกเรียกขึ้นเวทีไป 3 คน ได้แก่ บี ตัวแทนจากคณะนิเทศศาสตร์, น้ำ ตัวแทนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ และเธอ ‘จีน’ ตัวแทนจากคณะบริหารธุรกิจ พิธีกรประกาศรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้แก่ น้ำ ตัวแทนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ “และรางวัลดาวมหาวิทยาลัย ประจำปีนี้ได้แก่” เสียงพิธีกร เงียบลงพร้อมจังหวะกลองที่ทำให้คนทั้งหอประชุมลุ้นระทึกไปตาม ๆ กัน “รางวัลดาวมหาวิทยาลัย ได้แก่ น้องจีน ตัวแทนจากคณะบริหารธุรกิจ ค่า” สิ้นเสียงของพิธีกร จีนหันไปจับมือจับบี และ น้ำ พร้อมเดินขึ้นไปรับรางวัลด้านหน้า หนึ่งก้าวของความสำเร็จ อย่างน้อยจีนก็ทำเต็มที่กับหน้าที่บนเวทีนี้แล้ว เหลือก็แต่ สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากจบเวทีนี้ จีนหันไปมองปราบที่ยืนถ่ายรูปคู่กับเธออยู่หน้าเวที ปราบหันมายิ้มให้เธอ พร้อมพูดเบา ๆ ว่า “ยินดีด้วยนะ” จีนตอบกลับไปแค่สั้น ๆ ว่า “เช่นกัน” ทั้งคู่ยิ้มให้กันและกัน และทำหน้าที่สุดท้ายบนเวทีต่อไป จีนเดินลงมาจากเวที ก็ต้องเจอกับแรงปะทะของเพื่อนทั้ง 3 ที่เข้ามาแสดงความดีใจกับรางวัลที่เธอได้รับในวันนี้ และมีเสียงแซวเบา ๆ จากสมายว่า “เดือนและดาวเค้าต้องได้คู่กัน” จีนยิ้มให้กับกำลังใจของเพื่อน ๆ เธอเก็บของเปลี่ยนเสื้อผ้า และช่วยกันขนของกลับมาที่รถพร้อมเพื่อน ๆ ทั้ง 3 คน เมื่อส่งจีนเก็บของที่รถเรียบร้อย เพื่อน ๆ ก็พร้อมใจกันกลับ ทิ้งไว้เพียงจีน ที่กำลังจะเผชิญหน้ากับปราการด่านใหญ่ของวันนี้ จีนมองเห็นปราบเดินมาทางลานจอดรถพร้อมของมากมายในมือ จีนจึงอาสาเดินเข้าไปช่วยปราบถือของ เพื่อให้ร่างสูงเปิดประตูรถเก็บของได้สะดวก เมื่อปราบเก็บของเรียบร้อย จึงหันกลับมาหาจีน พร้อมกับเอ่ยยินดีและชื่นชมการแสดงของวันนี้ “ดีใจด้วยนะ สำหรับรางวัล เพลงเพราะมาก” จีนยิ้มรับ “ขอบคุณนะ ยินดีด้วยเช่นกัน” จีนตอบกลับ แล้วเงียบไป เธอกำลังรวบรวมความกล้าเฮือกสุดท้าย “จีนมีอะไรจะคุยกับเราหรอ” ปราบเอ่ยถามถึงสาเหตุที่จีนนัดเค้า ในวันนี้ จีนเงยหน้ามองปราบ แล้วตัดสินใจเอ่ยออกไป “จีนอยากบอกปราบว่า จีนชอบปราบนะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more