อาทิตย์นึงแล้วที่ปราบติดต่อจีนไม่ได้เลย จีนไม่รับสาย ไม่อ่านข้อความส่วนตัว ไม่อ่านข้อความในกลุ่มแม้กระทั่งเพื่อน ๆ ของจีนเอง เค้าก็ติดต่อไม่ได้ ไปหาที่คณะก็ไม่เจอ ที่สนามจีนก็ไม่ไป ทุกวันพุธที่เราแทบจะไม่ต้องนัดกัน ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าต้องไปเจอกันที่สนาม ยกเว้นจะมีใครติดธุระ ก็จะเป็นอันรู้กันว่ายกเลิก แต่นี่ไม่มีสัญญาณการยกเลิกนัด แต่จีนก็ยังไม่ไป
ช่วงสามวันแรก ปราบไปกดกริ่งที่ห้องจีนทุกวัน ยืนรอ 10 นาที จนแน่ใจว่าจีนคงไม่ออกมา เค้าก็จะเดินกลับขึ้นห้องไป จนวันที่ 4 เค้าก็คิดได้ว่ามันคงจะเป็นการรบกวนจีนมากเกินไป เค้าถึงเลิกไปกดกริ่งหน้าห้องจีน เค้าเป็นห่วง เค้าอยากขอโทษกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด
เข้าสู่อาทิตย์ถัดมาหลังจากเกิดเรื่อง เพื่อน ๆ ก็เริ่มทนไม่ไหวกับอาการของปราบ
“มึงยังติดต่อจีนไม่ได้อีกหรอวะ” ปราบหันไปมองฟานพร้อมส่ายหน้าแทนคำตอบ
“แล้วคุยกับบีรึยัง ตั้งแต่วันนั้น” หมอกถามถึง
