10.00 น.
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง!!
จีนสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงกริ่งหน้าห้อง เธอเดินงัวเงียออกมาเพื่อดูว่าใครมา เมื่อเปิดออกไปก็พบหน้าคนคุ้นเคย จีนตกใจ ก้มมองสภาพตัวเอง ‘ครบ ครบชุดเลยไอ้จีน ชุดเมื่อคืนล้วน ๆ มีแต่กลิ่นเหล้าปน ไหนจะหน้า ไหนจะผมอีก’ ปราบมองหน้าจีนที่ขมวดคิ้วยุ่ง มองสำรวจตัวเอง ไม่ยอมให้เค้าเข้าไปในห้องซักที จึงเอ่ยทัก
“จีน ปราบเข้าไปได้มั้ยครับ” จีนสะดุ้ง ยิ้มแห้ง แล้วหลีกทางให้ปราบเดินเข้ามา
“ไม่ต้องห่วง ปราบเห็นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว สร่างรึยังครับเมรีขี้เมา 5555” ปราบเอ่ยแซว จีนหันขวับมองหน้าปราบทันที
“ปราบเห็นได้ไง” จีนถามออกไป
“ก็ปราบเป็นคนไปรับจีนมา ทำไมปราบจะไม่เห็นครับ เวลาเมาน่ารักนะเราอ่ะ” ยัง ยังแซวไม่เลิก จีนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน อายก็อาย คนที่ชอบมาเห็นตัวเองในสภาพนี้
“ไปอาบน้ำไปจีน ปราบซื้อข้าวมาให้แล้ว เดี๋ยวกินข้าวแล้วค่อยพักต่อ ปวดหัวมั้ยครับ” จีนส่ายหน
