Araba köye yaklaşırken Yunus sadece iki kişiye mesaj çekmişti. Hava kararıyordu ve akşam olmak üzereydi. Baba ocağına vardığı anda karşılaşacaklarını da az çok tahmin ediyordu. Abisini arama istese de anlatması gereken çok şey olduğu için sonraya bıraktı.
Pırıl yaklaştıkça tedirgin gözlerle etrafa bakıyordu. İstediğine kavuşmuş olsa da büyük bir problemleri olduğunun farkındaydı. Gözünün önüne babası, annesi ya da abileri geldikçe derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalışıyordu. Kocasına baktığında onun da düşünceli olduğunu gördü. Biraz sonra çıkacak fırtına öncesi onun desteğine ihtiyacı vardı. Stresten ritim tuttuğu parmaklarına baktığında elleri titrese de uzanıp tuttu. Anında kendine dönen gözlere zor da olsa gülümsedi. Yüreği ağzındaydı, ama yanında olduğu için umudu da vardı.
Yunus
