“ค่ะเจนาส ลิซ่ารับรองว่างานนี้คุณจะลืมไม่ลง” ลลิตากระซิบเสียงพร่า ชะโงกหน้าประทับจูบบนเรียวปากร้อนชื้นของเปรม ปลายลิ้นเล็กๆ พยายามสอดเข้าไปในอุ้งปากของชายหนุ่ม แต่ไม่สามารถทำได้ เมื่อเจ้าของร่างกัดฟันแน่น พร้อมทั้งผลักเบาๆ จนหญิงสาวเซถลาเมื่อเธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“ผมมีประชุม!” เปรมข่มความรู้สึกขยะแขยงของตัวเองไว้แทบแย่ เขากัดฟันเค้นเสียงบอกลลิตา พยายามสะกดใจไม่ให้ระเบิดความไม่พอใจออกไป รสจูบห่วยแตกที่สุดในชีวิต...กลิ่นน้ำหอมฉุนๆ แทบทำให้ชายหนุ่มอาเจียน ความเหนอะหนะของลิปสติกบนเรียวปากลลิตา เปรียบไม่ได้เลยกับความอ่อนละมุนของริมฝีปากอิ่มของกาสะลอง และที่สำคัญชายหนุ่มไม่มีอารมณ์!
ลลิตายอมกลับไปทั้งๆ ที่ยังมึนๆ งงๆ ชายหนุ่มเปลี่ยนไปจากเดิมจนรู้สึกได้ แม้จะพยายามค้นหา แต่ก็ไม่สามารถรู้อะไรเพิ่มเติม เมื่อใบหน้าเย็นชาขรึมเฉย จนไม่สามารถล้วงความในใจได้สักนิดเดียว
“โอ๊ค!” เปรมโก่งคออาเจียนเอาทุกอย
