หลายวันต่อมา_
@ เพ้นท์เฮ้าส์
ขณะร่างบางยืนทำอาหารง่ายในครัว ซึ่งวันนี้เป็นวันหยุดเรียน เธอยังคิดถึงแต่คำพูดของพิพัฒน์ในคืนนั้น แล้วนำมาหักลบกับความเป็นจริง
ไม่มีทางไหนเลยที่เขาจะมาหลงรักเธอได้ เพราะต่างคนต่างเข้าหากันจากผลประโยชน์ ยิ่งเขายังไม่รู้ว่าเธอมีจุดประสงค์อะไรกันแน่
"เช้านี้เธอจะทำอะไรกิน" เป็นน้ำเสียงเข้มเอ่ยถาม วันนี้เขาเองก็หยุดงานเพื่อหาวันพักผ่อนในรอบเดือน
"....." ร่างสูงเดินมาหยุดยืนหน้าเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม แต่คนตัวเล็กยังยืนเหม่อจนไข่ดาวในกะทะเริ่มจะไหม้แล้ว
"น้ำชา!" เขาเริ่มส่งเสียงดังกว่าเดิม คว้าตะหลิวในมือบางแล้วเอื้อมกดปิดสวิตช์เตาไฟฟ้า ไม่ให้อาหารมื้อเช้าต้องโดนทิ้งก่อนรับประทาน
"คือ...." เป็นครั้งแรกที่เธอไม่รู้จะเอ่ยบอกเขาว่าอย่างไรดี ได้แต่ยืนงงมองดูพิพัฒน์จัดอาหารใส่จานเอง ราวเด็กเล็กทำตาละห้อยกลัวผู้ใหญ่ดุ
"เรียนหนักไปหรือเปล่า หรือเธอไม่สบายล่ะน้
