7. ให้เรียกคนเดียว

1164 Words

เช้าวันใหม่_ แสงแดดอ่อนยามเวลาเกือบเจ็ดนาฬิกา ปลุกให้เจ้าของสถานที่รีบตื่นตัวในสภาพตัวเปลือย กว่าเมื่อคืนจะได้นอนก็ปลดปล่อยน้ำสวาทให้หญิงสาวอ่อนหัดไปเต็มอัตรา ทว่าพอผลิกตัวกับไม่เจอเธอเลย หรือจะกลัวเขาจนต้องหนีกลับไปอยู่ที่เดิม "หื้ม...หายไปไหน?" แต่ใช่ว่าเขาจะใส่ใจ ร่างสูงมุ่งตรงไปที่หน้าโซนตู้เสื้อผ้า คว้าเอาผ้าขนหนูสีขาวมานุ่งหมิ่นเอวสอบ ก่อนจะชโงกหน้าออกนอกประตู ตามเสียงแว่วที่ดังเข้ามา "คุณ! ตื่นไวจังเลยค่ะ หนูรบกวนคุณหรือเปล่าคะ" น้ำเสียงสดใสเอ่ยถาม ขณะเธอกำลังอาหารมื้อเช้าใส่จาน บนร่างบางใส่เพียงเสื้อเชิ้ตฟ้าตัวโคร่ง ขัดกับสัดส่วนจนเห็นได้ชัด "ฉันต้องไปทำงาน แล้วเธอไม่สั่งให้ลูกน้องฉันไปซื้อล่ะ" เขาล่ะไม่ใช่พวกชอบคนเอาใจ ถึงขนาดที่ต้องมาทำอาหารให้ทุกเวลา มันเป็นสมัยใหม่ที่ใช้แค่เงินให้สะดวกสบาย "คือหนูไม่กล้าใช้พวกเขาหรอกค่ะ แต่หนูทำไข่ดาวกับขนมปังเป็นนะคะ มันง่ายมากๆ"

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD