วันต่อมา_
ขณะมาเฟียหนุ่มนั่งจิบกาแฟดำยามเช้าตรู่ หลังส่งหญิงสาวไปมหาลัย เขาก็นอนไม่หลับตัดสินใจลุกมาอ่านเอกสารเตรียมประชุม
"นายครับ นายไม่อ่านประวัติของเธอหน่อยเหรอครับ" เบลส่งเสียงถาม เขายังเห็นซองสีน้ำตาลนั้นวางอยู่บนโซฟาเช่นเดิม เกรงว่าน้ำชาจะกลับมาเจอซะก่อน
"มีอะไรน่าสนใจ?" โครงหน้าคมเอียงถาม พอเธอไม่อยู่ด้วยดันรู้สึกเงียบเหงา ราวว่าไม่ใช่ที่อยู่ของตัวเองเลย
"เธอเคยแจ้งกับเราไม่มีญาติคนไหนหลงเหลืออยู่เลย ตั้งแต่พ่อกับแม่เสียตอนเด็ก แต่ผมดันไปเจอประวัติที่มหาวิทยาลัย มีคนแจ้งว่าขอจ่ายเทอมให้ ระบุว่าเป็นเครือญาติ นั่นคือลุง ครับ"
"...." ฝ่ามือใหญ่หยุดจับแก้วกาแฟ หันมองออกหน้าต่างดูไร้ความหมาย คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่น้ำชาหารายได้ค่าเทอมตลอด แล้วเจ้านายเธออาจจะใจดีนำเงินเดือนมาจ่ายค่าเทอมให้แทน
"ผมว่ามันแปลกนะครับ ดูเหมือนเธอจงใจเข้าหานายเกินไป?"
"เพราะกูเลี้ยงดูเธอได้ไง มั
