เช้าวันต่อมา_
ขณะเปลือกตากลมเลื่อนเปิดรับแสงสว่าง ร่างบางค่อยๆบิดพริ้วเบาแรง เมื่อเธอเหลือบเห็นว่าคนตัวสูงนอนอยู่ด้านข้างยังหลับตาสนิท สวมเพียงกางเกงขายาวนอนเช่นเดิม
"คุณ..." ในความคิดนึงพร้อมความแค้นเริ่มผสมกัน เธอจะปิดฉากในวันนี้ให้สิ้นสุดลงสักที
คนตัวเล็กรีบชันตัวเล็กน้อย ตอนขยับเอื้อมไปคว้ามีดพกสั้นอยู่ข้างหลังแจกันตรงหัวเตียง เธอเคยซ่อนไว้แค่ชั่วคราว ไม่คิดว่าถึงวันนี้จะได้ใช้มันจริงๆ
"....." ใจดวงน้อยเต้นปะทุดังลั่น แม้จะชั่งใจระหว่างผิดชอบชั่วดี แต่เธอก็จะเลือกชำระความแค้นเรื่องบิดา และโทษของพิพัฒน์ที่เอาคืนเธอจนเกินไป
"คุณมันเลวก่อนเอง" ปลายมีดแหลมคมจ่อลงไปใกล้แผงอกแกร่ง ระดับก้อนเนื้อหัวใจตรงข้างอกซ้าย เหลือเพียงไม่กี่เซนก็สามารถยุติทุกอย่างลง
เธอจะมีอิสระในทันที ส่วนพวกลูกน้องเขากว่าจะตามหาตัวเธอเจอ คนฝั่งของราชันต้องช่วยไว้ได้แน่
กึก!
"กรี๊ดดดดไม่นะ!!!" น้ำเสียงหวานต
